Reform nie będzie oklasków też.

Są tacy, którzy wierzą, że po przeprowadzce premiera do gmachu sejmu ruszy z kopyta ofensywa legislacyjna. Nie chciałbym im zbytnio zakłócać wewnętrznego błogostanu bo „hołota to zapewne kupi”. Jednak, jak premier zapowiedział, że nie będzie robił reform, bo nie chce moich oklasków, a chce, abym miał co do garnka włożyć, coś do mnie dotarło: ma być tak jak jest, tylko lepiej. Dla mnie to jakaś przewrotna logika. Myślałem, że premier powie, że będzie lepiej bo....

Czyli dalej, garstka śmiertelnie zapracowanych będzie próbowała wyżywić całą resztę, a jak nie da rady to „gdziesi się pożyczy”.

Skąd u mnie takie przekonanie, że „nie będzie oklasków”:

Po pierwsze: nie wierzę, aby ten konstytucyjny gniot nazywany SYSTEMEM PAŃSTWA był zdolny do działania zgodnie z zamierzonym celem (mortogeneza, hoemostaza, samoregulacja). Wektor oddziaływań zewnętrznych w postaci deficytu wydatków publicznych, zbliżającej się kampanii wyborczej do sejmu, rosnące apetyty „dworu” skutecznie zablokują wszelki reformatorski zapał.

Po drugie: premier nie wie, że są możliwe reformy, za które władza mogłaby otrzymać oklaski i do „garnka byłoby co włożyć”. Takie reformy są:

Na pewno władza otrzymałaby oklaski za zmianę finansowania partii politycznych (przejście z subwencji budżetowej na obywatelską). Parlamentarzyści poczuliby „oddech wyborcy” za swoimi plecami. W „garnku” nic by nie ubyło. No może w garnkach posłów z zespołów poselskich o proweniencji rozrywkowej (zespól brydżowy, zespół szachowy). Państwo można by poprawić, aby działało „personalistycznie bezosobowo”(Max Weber), ale po co? Przecież tak jak jest, jest dobrze. Dodam, że dobrze dla koterii.
Na pewno władza otrzymałaby oklaski za zrealizowanie w gospodarce zasad społecznej gospodarki rynkowej. Trzeba by wpierw wiedzieć co to takiego ta społeczna gospodarka rynkowa i nie mylić jej z wymysłem polskich publicystów - "socjalną gospodarką rynkową". Gospodarkę można by poprawić tak, aby stworzyła dodatkowych kilka milionów miejsc pracy. Ale po co? - na nędzy przecież zarabia się najlepiej.

Szanse Partii Blogerów Internetowych rosą.

Panie Tusk – nie strasz Pan baby reformami.

Na Podkarpaciu już spiewają:

„...Kupujcie baby reformy, idzie ciężka zima,

kto reform nie kupi, zimy nie przetrzyma...”