Ich ludzie w Warszawie nie próżnują.

Oto Bogdan Klich oznajmia, że polskie stanowisko negocjacyjne w sprawie Tarczy Antyrakietowej jest takie, że oferta amerykańska nas (tj. rządu) nie zadowala. No i całkiem to możliwe, ale jaka jest właściwie ta oferta? Tego minister Klich nie mówi, bo po co? Rzuca jedynie jakieś niejasne sugestie, że oferta USA powinna być bardziej "rzeczowa" co może oznaczać dokładnie wszystko - zarowno to, że Amerykanie mydlą naszym (tj. rządowym) negocjatorom oczy albo że owi negocjatorzy spodziewają się więcej wkładu materialnego ze strony amerykańskiej - nie wiadomo. W ogóle nic nie wiadomo, zupełnie jak za rządów PiS... E, niezupełnie. Za PiS było wiadomo że rząd chce umowy z USA i że dąży do tego aby te instalacje się w Polsce znalazły. A dlaczego się z tym zgadzam napisałem tutaj: http://oceania.salon24.pl/24087,index.html Tutaj natomiast: http://oceania.salon24.pl/36089,index.html jest potwierdzenie tego, co pisałem w pierwszym wpisie. I jednocześnie dowód na to, dlaczego rząd PiS tak usilnie dążył do przyklepania umowy z Wujem Samem. Wtedy intencje były jasne, dziś wszystko wskazuje na to że Polska (tj. rząd) stosuje taktykę prezesa klubu piłkarskiego który co prawda nie mówi że piłkarz X nie jest do sprzedania, ale dyktuje zaporową cenę za transfer. Dlaczego? Ano wystarczy się chwilę zastanowić nad moją ulubioną dziedziną życia czyli rachunkiem zysków i strat. Kto na instalacji Tarczy w Polsce zyskuje a kto traci? Z pewnością na instalacji Tarczy traci Rosja. Nie z powodu zagrożenia militarnego, nie z powodu rakiet, powód jest całkiem inny: Otóż instalacje amerykańskie w Polsce musiały by otrzymać silną osłonę kontrwywiadowczą amerykańskiej Army Intelligence. Mówiąc krótko, tarcza z pewnością będzie przedmiotem wojny wywiadów na terenie Polski i Czech. Nie wiem jak jest w Czechach, ale w Polsce FSB i GRU czują się jak w domu i nagłe pojawienie się na ich terenie - a to ciągle jest ich teren bo od 1944 roku ani na chwilę nie przestaliśmy być sowieckim satelitą - sprawnie działającego przeciwnika jest im zdecydowanie nie w smak i prawdę mówiąc wcale im się nie dziwię. Do tego sprawniej i bezwzględniej działającego niż wypowiadający wojnę WSI (a więc de facto GRU) PiS. czy w takiej sytuacji dziwi medialny lans Marka Dukaczewskiego? Nagonka na Antoniego Macierewicza i krokodyle łzy nad pogrzebaną WSI która była taka dobra i profesjonalna? Na szczęście wreszcie wróciła dobra, stara peerelowska normalność. A sztandarowym przykładem tej normalności niech będzie Tadeusz Witkowski wyrzucony z pracy w SKW przez szefa służby, pułkownika Grzegorza Reszkę za to, iż chciał stworzyć bazę urzędników państwowych powiązanych z rosyjskim wywiadem. To chyba nie wymaga komentarza... A jeszcze zbliża się ustawa medialna nad którą debatują wszyscy trzej koalicjanci...