DLACZEGO JEST JAK JEST?

Mój kraj leży sobie nad Wisłą i  w  kraju tym odważna jeremiada o naleśnikach ze śmietaną przynosi więcej satysfakcji, aniżeli   konwersatorium o bohaterstwie.

W moim kraju Wyspiański nie ma takiego wzięcia, jak szczegółowa dysertacja o śledziach w oleju, Lowry blednie przy apoteozie szprotki, a Proust przegrywa na punkty z knedlami.

O moim kraju mówi się wtedy zwłaszcza, gdy mówi się o politycznych absurdach, o aferach i durniach reprezentujących mnie.