Po drugiej stronie lustra

Gdybym w noc chłodną i cichą

umarł dla niej —

lub w niej.

Gdybym się udusił oddechem,

którego mi bez niej zabrakło —

pamiętaj:

Zastępcą moim będziesz.

Dasz jej ciepło i światło,

będzie w promieniach twoich ramion

moim jedynym pocieszeniem.

Będę ją dotykał twych oczu spojrzeniem,

będziesz ją pieścił moimi słowami.

A kiedy zaśniesz znużony,

gdy jej i swoje ciało zaspokoisz

ziemskich zmysłów przyjemnościami —

ja znów we śnie przyjdę do niej,

przytulę ją głębiej swą duszą,

oderwę od twego ciała.

I ona,

choć przy tobie rano,

po przebudzeniu zaraz —

do mnie

będzie się uśmiechała.