Nigdy nie rozumiałem narzekań kierowców i pasażerów komunikacji miejskiej na remonty dróg. "Panie, ile oni to robią i zrobić nie mogą!" krzyczy pasażer po prawej. Ten po lewej mu wtóruje: "Tyle to już trwa,że to przesada.A ile to pieniędzy!". Głos rozsądku słychać dopiero na końcu autobusu: "No przecież żeby było dobrze, to najpierw musi być źle, nie? No gdzie jedziesz, Ty baranie?! No niechże on już jedzie" - zapytała mnie retorycznie, a później zrugała przypadkowego kierowcę współpasażerka w niedoli. Poranny korek na ulicy Marynarskiej w Warszawie zdawał się nie mieć końca.
Kilkaset metrów na południe od Marynarskiej stoi ukończony na początku września wiadukt łączący ulice Cybernetyki i 17 stycznia. Stoi... nieużywany, bo nikt nie spieszy się z odbiorem obiektu. Co sprytniejsi kierowcy organizują przeprawę na własne ryzyko, odstawiając na bok barierki zabezpieczające wjazd na wiadukt.
Zastanawiam się, tak mniej więcej od początku poprzedniego tygodnia, ile jeszcze czasu musi minąć, żeby urzędnicy w końcu zdecydowali się, że pora ten wiadukt otworzyć. "Odbiór". Co za okropne słowo! Każdy obiekt trzeba odebrać, wiadomo. Ale ile to trwa?! Dlaczego przez tyle tygodni po zakończeniu prac "odbiór" wiaduktu jest ciągle niemożliwy? Na co czekają urzędnicy? Na nowego Ministra Infrastruktury? Nie ma komu oficjalnie przeciąć wstęgi? JA PRZETNĘ! Ubiorę się w garnitur, przyjdę punktualnie, wygłoszę mowę, wyciągnę nożyce (na specjalną prośbę mogę przytachać sekator ogrodniczy) i otworzę wiadukt. Niech jeżdżą!
Dosiadłem się do dwóch narzekających pasażerów i wspólnie zaczęliśmy psioczyć na urzędników, umilając sobie tym samym poranne "korkowanie".
Wszystkie komentarze i opinie wygłaszane na tym blogu są wyłącznie moimi opiniami i nie należy utożsamiać ich z linią programową mediów, z którymi współpracuję.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
