Okres Adwentu ma charakterystyczne dla siebie elementy, które mogą pomóc w jego dobrym przeżyciu i przygotowaniu się na przyjście. Pierwszym, niezwykle popularnym w naszym kraju jest Msza święta roratnia, czyli popularne roraty.
Poza wyjątkami jest to Msza święta odprawiana o świcie. Warto jednak pamiętać, że są inne, ważniejsze aspekty wyróżniające Mszę świętą roratnią od codziennej Mszy okresu Adwentu. O ile klasyczna liturgia adwentowa zachowuje charakter pokutny, co widać choćby po fioletowym kolorze szat liturgicznych, o tyle msza święta roratnia jest mszą uroczystą sprawowaną na cześć Matki Najświętszej, która w tajemnicy zwiastowania zgodziła się być Matką Boga-Człowieka. Charakteryzuje ją nie tylko biały (lub niebieski) kolor szat liturgicznych, ale również fakt, że podczas tej Eucharystii śpiewana jest radosna pieśń „Chwała na wysokości Bogu”, której poza tym w okresie Adwentu nie śpiewa się w ogóle.
O ile roraty przypominają o radosnym aspekcie adwentowego oczekiwania, o tyle podejmowanie postanowień adwentowych implikuje pokutny charakteru okresu Adwentu. Mogą to być oczywiście postanowienia bardzo różne. Niektórzy odmawiają sobie na ten okres jakiejś przyjemności, inni podejmują obietnicę konkretnych działań pomocy dla bliźnich, jeszcze inni podejmują codzienną lekturę Pisma Świętego lub innej nabożnej lektury czy odmawiają dodatkowe modlitwy. Wszystko po to, by lepiej przygotować się na przyjście Zbawiciela.
Z kolei wieniec adwentowy jest pomysłem stosunkowo nowym. W XIX w. dla lepszego przygotowania do świąt wymyślili go niemieccy ewangelicy. Dziś jest on popularny nie tylko u ewangelików, ale także coraz więcej rodzin katolickich korzysta z tego zwyczaju. Pojawia się on także w wielu katolickich świątyniach. We wieniec wplecione są cztery świece, z których każda oznacza jedną niedzielę Adwentu. Zapalane przy codziennej modlitwie rodzinnej świece przypominają o zbliżających się świętach.
------------------------------
Całość artykułu w najnowszym numerze "Gońca Wolności".
Jestem świeckim magistrem teologii katolickiej sympatyzującym z odradzającym się w Kościele ruchem tradycjonalistycznym. Tematy najbliższe mi na polu teologii, związane w dużej mierze z moją duchowością, to: liturgia (w tym historia liturgii), mariologia i pobożność maryjna, tradycyjna eklezjologia oraz szeroko pojęta tematyka cierpienia w odniesieniu do Ofiary krzyżowej Jezusa Chrystusa. Przez lata zajmowałem się także relacją przesądów do wiary katolickiej.
W życiu zawodowym zajmuję się redakcją i korektą tekstów (jestem również filologiem polskim) oraz pisaniem. Zapraszam na stronę z poradami językowymi, którą wraz ze współpracownikami prowadzę pod adresem JęzykoweDylematy.pl. Ponadto pracuję w serwisie DziennikParafialny.pl. Moje publikacje można odnaleźć w licznych portalach internetowych oraz czasopismach.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
