Wszyscy – niezależnie od poglądów – czytają wywiad z Łukaszem Kluską z zainteresowaniem. Czasem się bulwersują, czasem przyznają Klusce rację. Ale nigdy nie pozostają obojętni.
Łukasz Kluska jest prezesem Organizacji Monarchistów Polskich oraz świeckim zaangażowanym w apostolat Tradycji katolickiej. Trzeba przyznać, że to człowiek, którego słucha i czyta się znakomicie, człowiek mówiący w sposób niezwykle interesujący i znakomicie umiejący uargumentować swoje tezy, za pomocą wielu przykładów z historii. Przyznam szczerze, że dopóki nie poznałem Kluski moje podejście do katolickich Tradycjonalistów było dość negatywne. Zupełnie nie rozumiałem, dlaczego akurat Sobór Watykański II został przez nich wybrany jako ten, od którego papieże się mylą. Podstawowe opracowania Bractwa św. Piusa X były jak dla mnie jednostronne i pełne metodologicznych nadużyć. Dopiero rozmowa z Łukaszem Kluską, którą odbyłem na wiosnę pozwoliła mi sporo rzeczy zrozumieć. Okazało się wtedy w dodatku, że moje myślenie w wielu sprawach jest identyczne, jak zwolenników Kościoła przedsoborowego.
Stwierdziłem więc, że warto zaproponować czytanie Łukasza Kluski, starcie się z jego poglądami i argumentacją szerszej rzeszy Czytelników. W tym celu przeprowadziłem obszerną rozmowę z Łukaszem, w której miał on okazję bardzo jasno, klarownie, przy użyciu licznych przykładów zaprezentować punkt widzenia tych, których Kościół posoborowy ze swoich struktur niejako usunął, a którzy mimo to walczą mężnie do dziś o jego dobro. Choć sam nie podzielam poglądów Kluski, nie odrzucam posoborowej Liturgii, uważam że Sobór Watykański II wniósł wiele świeżości i pozytywnej nowości w Kościele, widzę również falę zła, która wraz z Vaticanum II pojawiła się w Kościele katolickim.
W każdym razie, niezależnie od poglądów, przyznać trzeba, że stanowisko zwolenników kard. Lefevbre'a jest wyraziste i – w moim odczuciu – zajmuje ważne miejsce w dzisiejszych czasach. A niestety temu środowisku często próbuje się zamknąć usta, nie dopuszczając ich do wewnątrzkościelnej debaty. Stąd tym bardziej zachęcam każdego katolika do zapoznania się z nimi.
Rozmowa z Łukaszem Kluską ukazała się najpierw w naszym KoLibrowym periodyku „Goniec Wolności” w wersji nieco skróconej. Następnie całość rozmowy opublikowaliśmy w ostatnich dniach na naszym KoLibrowym blogu. Stwierdziłem, że warto polecić go także tutaj na moim blogu, z dwóch względów. Po pierwsze, są osoby, które są stałymi czytelnikami mojego bloga, a niekoniecznie odwiedzają blog Stowarzyszenia KoLiber. Po drugie, wywiad był publikowany w dziale „polityka”, teraz polecam go w dziale „kultura”, który ma w dużej mierze innych Czytelników. Mam nadzieję, że Admini S-24 zdecydują się na promowanie mojego niniejszego wpisu na Stronie Głównej Salonu. A wywiad jest wart przeczytania, polecam go wszystkim. „Goniec Wolności” w wersji papierowej ze skróconym wywiadem, krąży właśnie wśród moich znajomych. I wszyscy – niezależnie od poglądów – czytają z zainteresowaniem, czasem się bulwersują, czasem przyznają Klusce rację. Ale nigdy nie pozostają obojętni.
Pierwsza część wywiadu
Druga część rozmowy
Trzecia część dyskusji
Jestem świeckim magistrem teologii katolickiej sympatyzującym z odradzającym się w Kościele ruchem tradycjonalistycznym. Tematy najbliższe mi na polu teologii, związane w dużej mierze z moją duchowością, to: liturgia (w tym historia liturgii), mariologia i pobożność maryjna, tradycyjna eklezjologia oraz szeroko pojęta tematyka cierpienia w odniesieniu do Ofiary krzyżowej Jezusa Chrystusa. Przez lata zajmowałem się także relacją przesądów do wiary katolickiej.
W życiu zawodowym zajmuję się redakcją i korektą tekstów (jestem również filologiem polskim) oraz pisaniem. Zapraszam na stronę z poradami językowymi, którą wraz ze współpracownikami prowadzę pod adresem JęzykoweDylematy.pl. Ponadto pracuję w serwisie DziennikParafialny.pl. Moje publikacje można odnaleźć w licznych portalach internetowych oraz czasopismach.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
