17 września

17 września

Jego miedziane czoło
nawet się nie zmarszczyło
gdy oznajmiał
że przynosi zdradę

Słowa były wyraźne
pewne
niezmącone
jak lodowa cisza
przeraźliwy chłód
ostrza wpuszczonego w żyjące ciało

Back stabber

Historia zatoczyła koło
Powtórzyła się farsą

Człowiek o miedzianym czole
fałszywy następca
walecznych pogromców
stugłowej Hydry komunizmu
zdradził

Rozwarł na oścież wrota
barbarzyńcom
Wytrącił oręż z ręki
obrońców
 
Jego miedziane czoło
nawet się nie zmarszczyło
gdy oznajmił
że przyszedł
aby przynieść nam zdradę

Wiersz otrzymałem dziś rano poczta elektroniczną. Autor pragnie pozostać anonimowy. Nieznacznie poprawiłem pisownię oryginału, wersyfikację zachowując bez zmian.