15 lat temu odszedł z tego świata śp. prezydent Chile, generał-kapitan Augusto Pinochet Ugarte- człowiek, który powstrzymał komunistyczną zarazę w swoim kraju i uratował go od czerwonej pożogi. Przez sporą część chilijskiego narodu uważany był za wielkiego męża stanu i bohatera, przez innych za zbrodniarza i krwawego dyktatora. Wszelkiej maści lewacy, komuniści i mainstream atakowały go i obrażały zarówno za życia, jak i wiele lat po śmierci zrównując z faszystą, Hitlerem i złem wcielonym. Prawa strona jest w kwestii generała podzielona- jedni uważają że zrobił to co należało i ocalił Chile oraz uczynił to państwo bogatym i silnym (min. prezydent Jair Bolsonaro czy Janusz Korwin-Mikke), drudzy chwalą gospodarcze, wolnorynkowe reformy, ale potępiają dyktatora za tortury, egzekucje i rzekome defraudacje.
Ja osobiście uważam, że generał Pinochet był wielkim człowiekiem, bohaterem i reformatorem, któremu Chile zawdzięczają wyjście z marksistowskiej biedy, dobrobyt, rozwój i bezpieczeństwo. Wbrew temu co kłamią nadal lewicowi mądrale przytaczając jakieś wzięte z kosmosu fałszywe statystyki i bredzący o nierównościach społecznych, Chile Pinocheta stały się bogatym krajem. Wystarczy zresztą porównać jak żyło się w Chile w od drugiej połowy lat 70 do roku 1990, a jak żyło się w analogicznym czasie na Kubie, w Peru, Boliwii, PRL-u, nie mówiąc o ZSRR.
Przygotowywana przez komunistę i agenta KGB Salvadore Allende krwawa rewolucja była faktem, tak samo jak bieda, hiperinflacja i gospodarcza ruina, jaką zafundował swojemu krajowi. Wbrew mitom stworzonym przez lewicę był to głównie skutek wcielania marksistowskiej utopii w życie przez Allende, aniżeli działalności CIA i rządu USA, które faktycznie podejmowały szerokie działania wymierzone w komunistycznego fanatyka. Pod rządami Allende Chile stały się krajem biedy, bezprawia, lewicowego terroru, socjalistycznej inżynierii i kolejek. Mimo to gen. Pinochet, dowódca wojsk lądowych Chile (armii) nie spiskował razem z innymi przeciwko prezydentowi Chile. Do czasu, kiedy bezczynność oznaczałaby przyzwolenie na zgubę własnej ojczyzny.
22 sierpnia 1973 r. Kongres Chile upoważnił chilijskie siły zbrojne do działania, aby zapobiec katastrofie i położyć kres antykonstytucyjnym, nielegalnym i szkodliwym dla kraju działaniom Allende i jego kamaryli.
Czarę goryczy przelał jak sądzę telefon od córki, która nie mogła kupić jedzenia dla swojej rodziny. W takiej sytuacji każdy normalny, prawdziwy mężczyzna musiałby zareagować i skończyć z chorą sytuacją, w jaką wpędził cały kraj obłąkany, lewicowy fanatyk Allende.
Dlatego 11 września 1973 roku doszło w Chile do przewrotu wojskowego, który położył kres chorym, komunistycznym rządom Allende, przywrócił normalność i bezpieczeństwo. Allende dostał możliwość bezpiecznego opuszczenia Chile i udania się na emigrację, ale zamiast tego wybrał samobójczą śmierć (wzorem innego socjalisty, Hitlera) , którą zadał sobie przy użyciu złotego AK-47 podarowanego od swojego przyjaciela, znanego komunistycznego zbrodniarza Fidela Castro.
Wbrew czarnej, lewicowej legendzie junta, na czele której stał gen. Pinochet nie była bezwolnym narzędziem w rękach Waszyngtonu, lecz suwerenną siłą, która ratowała kraj przed czerwonym piekłem, jakie szykowali jej sługusi Kremla i Hawany. Kolejne wydarzenia pokazały zresztą dobitnie, że gen. Pinochet i jego ludzie działali niezależnie, suwerennie od USA i nieraz dochodziło do animozji między obiema stronami. Rządzący po zamachu stanu dbali bowiem przede wszystkim o interes swojego kraju, a nie Ameryki.
W ciągu 17 lat rządów gen. Pinochet zreformował Chile i uczynił z tego kraju najbogatsze państwo w regionie ocalając je od zarazy komunizmu.O sukcesach generała świadczą poniższe fakty:
-O poparciu dla generała świadczą wyniki plebiscytu z 1976 r. oraz referendum konstytucyjnego z 1980 r., które wbrew lewackiej propagandzie nie zostały sfałszowane. Gdy w 1988 r. prezydent Pinochet przegrał plebiscyt, oddał władzę.
- Gen. Pinochet miał ogromne zasługi w odbudowie gospodarczej i państwowej Chile: obniżył podatki i cła, uwolnił mechanizmy gospodarki rynkowej, dokonał wielkiej reprywatyzacji, która była ewenementem na skalę światową, zreformował administrację, służbę zdrowia, szkolnictwo, system emerytalny, wybudował ponad 2000 km dróg, zwłaszcza w regionach dotychczas pomijanych, rozwinął produkcję rolną i eksport na ogromną skalę, radykalnie zmniejszył zadłużenie zagraniczne.
- Za rządów generała Pinocheta dochód narodowy rósł o ok. 10% rocznie, wydatki państwa spadły z 41% do 20% PKB, PKB per capita wzrósł z 5 000 USD do 22 000 USD, dochód narodowy brutto wzrósł o 35% w latach 1973-1980, produkcja rolna wzrosła o 500%. W 1990 r., gdy generał odchodził z urzędu PKB Chile wynosił 7%, a bezrobocie 5%.
-Skutecznie poradził sobie z kryzysem gospodarczym początku lat 80., jaki przyszedł do Chile z zewnątrz i zainicjował kolejny boom w gospodarce (od 1985 r.).
- Liczba osób żyjących w skrajnej nędzy spadła z 21% (1970) do 11% (1990), skrajne ubóstwo spadło z 43% do 11% w tym samym okresie, wzrosła natomiast długość życia z 62 do 72 lat.
- Spadła też liczba dzieci bez podstawowego wykształcenia z 43% do 5% oraz spadek analfabetyzmu do 4%.
-Zapobiegł wojnie z Argentyną (1984) i Peru oraz pomógł Wielkiej Brytanii wygrać wojnę o Falklandy, za co premier Thatcher była mu wdzięczna do końca życia.
-Gen. Pinochet miał duży wpływ na to, że ekspansja komunizmu w Ameryce Południowej została zahamowana, co uratowało wiele istnień ludzkich. Miał swój udział w tym że komunizm i ZSRR przegrały Zimną Wojnę.
- Pokojowo i dobrowolnie oddał władzę w 1990 r. na ręce cywilnego prezydenta i rządu wyłonionego w demokratycznych wyborach. Jaki inny dyktator postąpiłby podobnie?
Lewica, zarówno w Chile, jak i winnych krajach nie darowała jednak prezydentowi i nękała go do jego ostatnich dni. W 1998 r. doszło wręcz do skandalu, kiedy generał został aresztowany podczas pobytu w Wielkiej Brytanii. Stało się tak pomimo faktu, że generał był chroniony przez immunitet chilijskiego senatora. W tamtych haniebnych chwilach z pomocą chilijskiemu prezydentowi przyszła "Żelazna Dama", która zachowała się jak trzeba, odwiedziła generała i stanęła mocno w jego obronie. Kto wie, być może to dzięki niej, gen. Pinochet wrócił wolny do swojej ojczyzny?
Niestety, nawet potem lewactwo nie dawało spokoju ani generałowi, ani jego rodzinie, ani oficerom, którzy po prostu wykonywali swoje obowiązki w latach 70. i 80. XX Wieku chroniąc kraj przed czerwonymi bandytami.
Nękany kolejnymi procesami, pod coraz bardziej absurdalnymi zarzutami (zarzucano mu min.handel narkotykami), ale w otoczeniu kochającej rodziny, gen. Pinochet opuścił nasz świat 10 grudnia 2006 roku. Nieprzebrane tłumy w wojskowej asyście żegnały go kilka dni później oddając hołd wielkiemu, chilijskiemu bohaterowi, zadając przy okazji kłam lewicowej, czarnej legendzie o generale.
polish_allied
