Im dłużej Tusk przebywa w centrum najważniejszych wydarzeń w Brukseli, gdzie wciąż toczy się zażyła walka między silniejszymi i słabszymi państwami, a de facto członkami tego samego klubu europejskiego, tym bardziej nieszczere są jego słowa o wywalczonej z trudem przez wielu znanych i wybitnych Polaków upragnionej niepodległości. Jego słowa są tak dobrane, nacechowane własnymi poglądami politycznymi, by przeciętny słuchacz odniósł wrażenie, że Tusk w przeciwieństwie do krążących o nim opinii jako człowieka kpiącego z polskości, to prawdziwy Polak i Europejczyk, który naprawdę jest zatroskany obecną sytuacją polityczną w kraju. Oczywiście można tak postępować i kreować dość niejasną rzeczywistość, zwłaszcza przez kogoś, kto właśnie bada grunt pod nogami pod przyszłą kampanię wyborczą w wyborach na prezydenta RP. Tylko głupek, który nie śledził Tuska jako lidera/premiera koalicji rządzącej w poprzednich dwóch kadencjach parlamentarnych, nie dopatrzyłby się tutaj przeróżnych sztuczek marketingowych, polegających przede wszystkim na naginaniu rzeczywistości do potrzeb Tuska oraz jego macierzy politycznej.
Tusk nie zapomina także o tym, iż dźwiga wciąż bagaż swoich ośmioletnich rządów w kraju, gdzie wyłącznie poprzez administrowanie ( Tusk wychodził z założenia, iż nie utrzyma tak wysokiego poparcia, jeżeli zacznie przeprowadzać bolesne reformy w kraju np. służby zdrowia ), afery i masową prywatyzację, wciąż jest postrzegany jako osoba, która w gruncie rzeczy jest znienawidzona przez elektorat PiS-u i nie tylko. Jego dzisiejsze przemówienie, to w zasadzie kontynuacja tego, co miało ostatnio miejsce na komisji śledczej ds. Amber Gold, gdzie chciał także pokazać - i udało mu się to zrobić - iż nadal jest tą osobą, która tak naprawdę nie miała nic wspólnego z aferą Amber Gold.
