Nie tylko ludzie mieli konflikt wartości. Cesarz Kniei od pewnego czasu miał sny, uważał, że prorocze. Otóż śniła mu się puszcza na wyspie, bezpieczna, bezludna, wolna do zasiedlenia. Pomysł tylko z pozoru był dobry. Wolne Istoty potrzebowały zakorzeniania w przodkach, musiały być blisko kurhanów, na których w noc Dziadów odprawiały modły. Cała ich tożsamość była zanurzona w strumieniu tradycji, one bez tradycji nie istniały. Wynikały z tego ograniczenia cywilizacyjne Istot Wolnych. Nie miały pisma, nie wynalazły koła, za to rozwinęły sferę Ducha. Umiały czytać w myślach, kierowały cudzymi emocjami, miały pamięć bez dna, mogły z pamięci opowiadać historie do stu przodków wstecz. Kultura mówiona miała tę słabość, że każdy coś dodawał od siebie, coś opuszczał, dlatego ważną rolę w społeczności pełnił Strażnik Wiedzy. To on odpowiadał na pytania, wyjaśniał dylematy, to on bronił stałości przekazu.
Ostatnio jednak Strażnik chorował, nie potrafił zachować ciągłości opowieści, jego uczeń nie był jeszcze gotowy do przejęcia funkcji dlatego Leśny Ludek był w rozpaczy, ich tożsamość chwiała się. Nikt nie zdawał sobie sprawy, że kłopoty były sprowokowane przez Wróżkę Sarę, która na zlecenie miała przygotować Leśny Ludek do wyprowadzki. Miejscowy deweloper miał tutaj w planach zbudowanie osiedla bogaczy. Nie mógł tak sobie spokojnie wjechać z buldożerami do lasu. Próbował, ale spotykały go problemy i pracownicy zwalniali się przerażeni Fatum. Jeśli Wolne Istoty same się wyprowadzą, nikt mu już nie przeszkodzi w jego poczynaniach. Dlatego Sara indukowała sny Cesarzowi Kniei, zaburzała pamięć Strażnika Wiedzy, wysyłała złośliwe Elfy, by psociły. Krasnoludy dostrzegły niebezpieczeństwo, były najbliżej ludzi, znały ich motywacje i pomysły. Postanowiły działać. Nieoczekiwaną bronią były baśnie o dobrych wróżkach. Otóż każda opowieść miała siłę sprawczą w świecie równoległym. Wzmacniała tendencję. Dobre historie sprzyjały Dobru, złe historie wspierały Zło. Wystarczyło wykorzystać babcie do opowiadania bajek o dobrych wróżkach. Do tego potrzebne było wzbudzenie potrzeb w dzieciach. Dzieci dopominały się bajek, chciały cieszyć się opowieściami o wygranej Dobra nad Złem. Akcja "Bajka" przyniosła spodziewany efekt. Wróżka Sara musiała wycofać się z okolicy.
Deweloper nie dał za wygraną, sięgnął po mocniejsze siły Zła, zatrudnił Czarnoksiężnika Werona, który potrafił panować nad tłumem mając do dyspozycji tuzin swoich osobowości. Każdą ze swoich osobowości mógł inaczej zaprogramować i pozwolić jej realizować wyznaczone cele. Świat równoległy nigdy nie był w takim zagrożeniu. Weron, tak jak w szachach, potrafił przewidzieć ruch przeciwnika. Dostrzegł zagrożenie ze strony Wiedźmy i Michała. Musiał poznać ich plany. Każda zmiana wysyłała w kosmos odmienny rodzaj promieniowania, wystarczyło kontrolować stratosferę, by śledzić zmiany. Czarnoksiężnik Weron podpiął się pod komputery NASA, wgrał wirusy, które informowały go o przemieszczeniach ciemnej materii. Był gotowy uderzyć.
