Huk samolotów

Po wczorajszej “transakcji wiązanej” z Izraelem hezbollahy celebrowały zbiorową ekstazę na stadionie w swym południowobejruckim bastionie -Dahja. Namierzany od dwóch lat przez Izraelczyków szejk Nasrallah pojawił się przez moment na estradzie, żeby powitać wypuszczonego z mamra terrorystę, Samira Kuntara, którego ubrali w przydużą panterkę.

Na mordzie wyjącego spazmatycznie Nasrallaha widać było zarazem triumf i strach (ponoć słyszy wciąż…samoloty), a jego rozbiegane oczka szukały wciąż czegoś na rozświetlonym racami nieboskłonie. Pięciu ściętych strachem goryli zepchnęło go ze sceny, po czym wywrzeszczał resztę “przemówienia” z kryjówki,  ukazując się już  tylko na telebimach.

W Izraelu tysiące ludzi uczestniczyło dziś od rana w pogrzebach obu rezerwistów  Eldada Regewa i Ehuda Goldwasera, których szczątki oddał Hezbollah. Po procedurze identyfikacji - trumny zostały przewie zione “komandkarami” (terenówki) do bazy wojskowej pod Akko i ustawione w namiocie. Tam czekały rodziny, politycy, wojskowi  i media.  

“Ani mefakied szel chaim we metim” (jestem dowódcą żywych i mart wych) - powiedział, salutując, głównodowodzący Cahalu (armii Izraela) generał Gabi Aszkenazi. Zaraz potem tv wyłączyła dźwięk, pozostawiając na wizji obejmujących się i rozpaczających ludzi.  Dziś w Libanie Samir Kuntar (hajlując dookoła) objeżdża okolice Bejrutu, witany przez tłumy.   

Wielu ludzi nie jest w stanie zrozumieć, po cholerę Izraelowi taka… transakcja. Nie chodzi otóż tylko o uświęconą zasadę, że w rękach wroga nie pozostawia się, ani żywych, ani martwych jeńców. Sądzę raczej, że transakcja z Hezbollahem, jako przybudówką irańską, jest częścią wysiłków USA, mających na celu zbliżenie z Teheranem.  

“Dablju” Bush, chcąc wesprzeć kandydaturę McCaina, stara sie zneutralizować przedwyborcze obietnice Obamy, że nawiąże rokowania z Irańczykami. Stąd trwające od paru tygodni tajne rozmowy USA-Iran, których ranga podniesiona zostanie pod koniec tygodnia, gdy  przyłączy sie do nich całkiem jawnie, podsekretarz stanu USA, William Burns.  

Nie bez powodu Ahmadineżad wyraził ostatnio zadowolenie w związku z możliwością wznowienia stosunków z Waszyngtonem (na szczeblu sekcji interesów), a brytyjski “Guardian” pisze dziś, że w ślad za tym otwarte zostałyby ambasady. Jeśli zaś nie uda się w ten sposób powstrzymać mułłów od “A” – huk samolotów usłyszy nie tylko Nasrallah.