O nas, nie przez nas

„Koniec czwartej republiki” – ogłasza z nieukrywaną radością „Frankfurter Allgemeine Zeitung”. Wg dziennika wyborcy w Polsce zwrócili się przeciw polityce, która czyniła z nich outsidera w relacjach z innymi państwami. FAZ zauważa też inne powody do radości: dla demokracji polskiej dzień ten był kamieniem milowym. Kraj odwołał rząd, którego rozumienie państwa prawa i pluralizmu wyrastało z lat trzydziestych. Komentator nie podaje tylko, czy chodziło mu o lata trzydzieste w Polsce, czy w Niemczech, a to jednak pewna różnica… „Süddeutsche Zeitung” cieszy się przede wszystkim z faktu, że w polskim sejmie nie ma już Ligii Polskich Rodzin – mnie też to cieszy ale obawiam się, że niemiecka prasa zbyt dużo zła upatrywała po prawej stronie polskiej sceny politycznej, zbyt mało uwagi poświęcając swoim zaniedbaniom. Wybór nowego rządu w Polsce jest uważany za początek budowy lepszych relacji z Niemcami i Europą – zdeklarowani Europejczycy mogą cieszyć się z wyników wyborów – wieści „Die Zeit”. Nie widzę przeciwwskazań wobec budowania lepszych relacji zarówno z Niemcami, jak i UE, ale mam nadzieję, że partia Tuska nie straci poczucia rozsądku i umiaru wobec tych objawów uwielbienia zza Odry!

Wpływowy „Financial Times” komentuje – partie rządzące Polską i Słowacją doszły do władzy obiecując koniec korupcji. Porażka PiS  pokazuje, że jako uzupełnienie zwiększenia bezpieczeństwa i wyższych wyroków, walka z korupcją musi łączyć się z redukcją wielkości i zasięgu państwa. A na koniec: zwycięstwo liberałów w Polsce może oznaczać początek końca populizmu w Europie środkowej i, taką można mieć nadzieję, powrót do reform w regionie. Będąc przy władzy PO powinna trafnie rozpoznać źródło korupcji w Polsce – przerośnięte państwo. Ten zdecydowanie bardziej trzeźwy i powściągliwy komentarz kryje też pewne niezrozumienie polskiej sytuacji – to właśnie reformy i odbywające się pod tym szyldem niepohamowane wyprzedawanie majątku było źródłem wielu niepowodzeń i rozczarowań. Platforma to też będzie musiała wziąć pod uwagę.

Podobnie uważa inna tuba światowego liberalizmu ekonomicznego, „The Economist”: Wielu Polaków zgodziło się z diagnozą PiS o groźbie wszechobecnej korupcji, ale uznało lekarstwo za gorsze od zarazy. Dalej tygodnik ocenia polską politykę zagraniczną: PiS wydaje się opętane błędami przeszłości, ale ślepe na teraźniejszość. Kaczyńscy lubili domagać się ‘solidarności’ od innych, ale sami prezentowali jej mało. Ich stanowisko w sprawach zagranicznych było ignoranckie, niezręczne i podejrzliwe. Dziwna uwaga, jeżeli zauważyć, że proponowany przez polski rząd systemem pierwiastkowy obniżał wagę polskiego głosu w Radzie UE w stosunku do istniejącego (!!) systemu nicejskiego, na co Niemcy, główny beneficjent systemu konstytucyjnego, który również skorzystałby (choć mniej) na systemie pierwiastkowym, pozostawały głuche!

W dalszej części komentarz „The Economist” jest jeszcze ciekawszy: prymitywna polityka, ksenofobia i władcze podejście do subtelności demokracji oraz rządów prawa okazały się wyborczym obciążeniem, nie efektywną drogą do sukcesu. Ach te pouczenia co znaczy demokracja… Ale wysiłki tygodnika są daremne – nikt nie wie tego lepiej od lewicowego dziennika „The Guardian”. „Polska odrzuca populizm i ksenofobię na rzecz pro-europejskich konserwatywnych liberałów” głosi już w tytule niezłomny strażnik najświętszych lewicowo-liberalnych wartości. Źródłem wiadomości jest oczywiście „Gazeta Wyborcza”, tak więc brytyjski dziennik może wieścić wszem i wobec: wczoraj Polska weszła w nową erę wspanialszej europejskiej integracji, większych wpływów zagranicznych oraz większej tolerancji i wolności wewnątrz. Jeżeli to ma być integracja, tolerancja i wolność wg wartości lewicowych „The Guardiana” to ja już wolę ten nasz smutny i ksenofobiczny zaścianek.

Ilekroć czytam o Polsce w prasie zagranicznej nie mogę się nadziwić, czego to nie jestem w stanie dowiedzieć się o swoim własnym kraju. Czy Wy też macie to uczucie, czy raczej zgadzacie się z diagnozą stawianą przez zachodnie media?

P.S. Niestety język francuski jest mi obcy. Czy ktoś może opisać reakcję prasy francuskiej na nasze wybory?