Józef Beck zwycięski po śmierci.

Józef Beck przyczynił się do klęski Hitlera

Marszałek Józef Piłsudski był przekonany, że jakiekolwiek pakt
wojskowy Polski z Niemcami lub Rosją oznaczałoby koniec niepodległości
Polski. Dyplomacja polska miała za zadanie za wszelką cenę nie
dopuszczenia do wejścia na teren polski wojsk niemieckich lub
sowieckich pod jakimkolwiek pozorem.
Geopolitycznie Polska była zagrożona ze wschodu i z zachodu, zwłaszcza
po zniszczeniu przez W. Brytanię planu Romana Dmowskiego, oficjalnego
reprezentanta Polski na Zachodzie, który w 1918 roku w Wersalu
zażądał, żeby w granicach polskich był Gdańsk i Kłajpeda oraz Prusy
Wschodnie z wyjątkiem wolnego miasta Królewca, który miał być, wraz z
okolicznym terenem, niezależny od Berlina.
W traktacie wersalskim W. Brytania przeforsowała stworzenie wolnego
miasta Gdańska i zaliczenie Prus wschodnich do terenów państwa
niemieckiego wraz z Królewcem. Wówczas marszałek Ferdynand Foche
wskazał na Gdańsk i przepowiedział, że w Gdańsku zacznie się Druga
Wojna Światowa. Warto zwrócić uwagę, że wówczas Anglia nie chciała
wzmocnić Francji i dlatego osłabiała Polskę, sprzymierzeńca Francji.
Niemcy rozpoczęły Pierwszą i Drugą Wojnę Światową z nadzieją
stworzenia wielkiego imperium kolonialnego. Z tego powodu Niemcy w
1914 roku zaczęły wojnę Rosją za pomocą ultimatum o treści, że:
« jeżeli Rosja nie zdemobilizuje się w przeciągu 12 godzin, to jest w
stanie wojny z Niemcami. » Wówczas plan marszałka Schliffen’a
przewidywał szybkie zwycięstwo nad Francją i powolny podbój Rosji, w
celu stworzenia na jej terenach kolonii niemieckiej tak jak W.
Brytania uczyniła Indiach.
Niemiecki tranzyt przez polskie Pomorze do Prus był uzasadnieniem
żądań Berlina na uzyskanie pozwolenia na stworzenie « korytarza » przez
Polskę do Prus, za pomocą specjalnej linii kolejowej i szosy.
Natomiast w krótkim czasie Niemcy i ich zwolennicy, zaczęli nazywać
Pomorze Gdańskie « Polskim korytarzem przez Niemcy, » jeszcze przed
dojściem do władzy Adolfa Hitlera.
Nim Hitler objął legalnie władzę w Niemczech, Józef Beck, patriota
polski flamandzkiego pochodzenia a nie żydowskiego jak to chciał
udowodnić Hitlerowski wojenny gubernator w Warszawie nazwiskiem Hans
Frank, który prowadził dokładne badania genealogiczne, aby wykryć
pierwiastek krwi żydowskiej w żyłach rodziny polskiego ministra spraw
zagraniczny,, co nie mogłoby świadczyć o jego jakoby perfidii wobec
Niemiec Hitlerowskich.

Józef Beck był urodzony w 1894 roku w Warszawie. Został on wybrany
przez marszałka Józefa Piłsudskiego na wykonawcę jego koncepcji,
polityki zagranicznej niepodległej Polski, w niezwykle trudnym
położeniu miedzy dwoma silniejszymi sąsiadami, rządzonymi przez
anty-polskich dyktatorów, na wschodzie przez komunistę a na zachodzie
przez rasistę.
Józef Beck służył w Legionach Polskich w czasie Pierwszej Wojny
Światowej, do momentu, kiedy Niemcy zażądali od Legionów złożenia
przysięgi na wierność Niemcom, jako część armii Niemiec. Następnie
Beck był czynny w tajnej Polskiej Organizacji Wojskowej na terenie
Rosji i po puczu bolszewickim udało mu się przedostać do Polski.
Pułkownik Beck wkrótce został adiutantem marszałka Piłsudskiego.
W 1922 roku pułkownik Beck służył jako attache wojskowy i oficer
wywiadu polskiego w Paryżu, ale niedługo został odwołany po zmianie
rządu w Polsce. Po zamachu stanu Piłsudskiego w 1926 roku, Beck został
mianowany ministrem wojny i w 1930 roku wicepremierem. W dniu 2go
listopada, 1932 roku, Józef Beck został mianowany ministrem spraw
zagranicznych Polski i w następnych latach wiernie wprowadził w życie
strategię Piłsudskiego obrony niepodległości Polski. Strategia ta
przyczyniła się do klęski Niemiec w Drugiej Wojnie Światowej, ale
niestety nie mogła zapobiec zdradzie Polski przez zachodnich Aliantów.
Hitler uważał się za jedynego człowieka, który może stworzyć imperium
niemieckie na następne 1000 lat. Nim padły pierwsze strzały Drugiej
Wojny Światowej Hitler powiedział przedstawicielowi Ligi Narodów w
Berlinie, że jego celem jest « podbój Rosji, ale że jeżeli Zachód tego
nie rozumie, to Niemcy zawrą chwilowy pokój z Rosją, zwyciężą siły
zbrojne Zachodu i wtedy zdominują Rosję jako część wielkiego imperium
niemieckiego na następne 1000 lat. »
W czasie pisania programu « Mein Kampf » w więzieniu w Landsbergu,
Hitler dowiedział się od generała majora i profesora geopolityki
Karl’a Haushoffer’a, że Niemcy przegrały Pierwszą Wojnę Światową
głównie z powodu braku żołnierzy i zaprowiantowania. Tak, więc
strategią konieczną i optymalną Niemiec było stworzenie wystarczająco
liczebnego bloku, żeby zniszczyć Związek Sowiecki za pomocą ataku z
zachodu 400 dywizji niemieckich i wojsk sprzymierzonych oraz ataku ze
wschodu 200 dywizji japońskich, przeciwko 300 dywizjon sowieckim, z
których każda była mniejsza liczebnie od niemieckich dywizji. Wojsko
sowieckie było osłabione masową stalinowską czystką sowieckiego
korpusu oficerskiego.
Po zdobyciu pól ropy naftowej w Rosji i na Bliskim Wschodzie, Niemcy
miały zdominować świat i bez wojny, drogą szantażu zmusić W. Brytanię
i Francję do przekazywania Niemcom ich imperium kolonialnego.
Podstawowym warunkiem spełnienia tej optymalnej strategii Hitlera było
przyłączenie Polski się do « Anty-Komiternowskiego Paktu » przeciwko
Rosji.
Już 5go sierpnia 1935 roku, Hitler powiedział, że: « dobre stosunki
polsko-niemieckie są podstawowe dla Niemiec i zaproponował współpracę
wojskową, pakt przeciwko Rosji, pakt lotniczy, etc. » Rok później, 31
pierwszego sierpnia 1936 roku, Japonia przystąpiła do zainicjowanego
przez Hitlera Paktu Anty-Kominternowskiego przeciwko Sowietom.
Włochy przystąpiły 6go listopada, 1937, w czasie zaczynających się
walk japońsko-sowieckich. Von Ribbentrop nalegał wielokrotnie z pomocą
Hermana Goeringa, który, przyjeżdżał po pozorem polowań w Białowieży,
i starał się żeby Polska przystąpiła do anty-sowieckiego paktu. W dniu
24 października 1938 roku Niemcy zaproponowały Polsce ogólne
załatwienie wszystkich spraw spornych w ramach Paktu
Anty-Kominternowskieo. W tym samym czasie, największe bitwy lotnicze w
historii odbywały się na froncie japońsko-sowieckim.
W dniu 26 stycznia, 1939 roku w Warszawie, minister Józef Beck
powiedział Joachimowi von Ribbentrop’owi, że Polska do Paktu
Anty-Kominternowskiego nie przystąpi. Tym aktem Polska zniszczyła
nadzieje Hitlera na pokonanie Związku Sowieckiego uderzeniem ze
wschodu i z zachodu bez walk na zachodnim froncie Niemiec. Co więcej
Polska spowodowała stratę połowy wojsk, na które Hitler liczył.
Józef Beck był głównym architektem katastrofy Niemiec, ponieważ jego
odmowa przystąpienia Polski do Paktu Antykominternowskiego, 25go
stycznia, 1939, pozbawiła Hitlera połowy wojsk, na które liczył
Hitler. Polska odmowa zniszczyła strategię sformułowaną przez generała
Haushoffer’a.
Podobno po odmowie Polski, szef wywiadu niemieckiego, admirał Canaris,
powiedział, że bez udziału Polski i Japonii przeciwko Sowietom, oraz
wobec wojny na froncie zachodnim, Niemcy wojnę przegrają. Polska
wówczas uratowała Rosję od wojny na dwa fronty, a jednocześnie stała
na drodze z Niemiec do Rosji, która wówczas staczała ciężkie walki z
Japończykami, sprzymierzonymi z Niemcami. Pokonanie Polski wymagało
porozumienia Hitlera z Moskwą, które to porozumienie automatycznie
było zdradą paktu Niemiec z Japonią.
Upadek Paktu Anty-Kominternowskiego był w dużej mierze wynikiem
dyplomacji, Józefa Becka, który za pomocą zwłok z odpowiedzią
negatywną od 1935 roku, nie dał możności Niemcom wcześnie skoordynować
się z Japonią. Tak Niemcy jak i Japonia były podstawowo przekonane do
26 stycznia, 1939, że w końcu Polska będzie zmuszona przystąpić do
paktu przeciwko Rosji.
Skutkiem zawarcia przez Niemcy paktu Ribbentrop-Mołotow w 1939 roku,
Japonia poczuła się oszukana i zaprotestowała w Berlinie przeciwko
temu paktowi. Hitlera został poczytany przez Japonię jako zdrajca,
któremu nie można ufać, ale którym można manipulować przeciwko USA.
Tak,więc dzięki polityce Becka, Pakt Anty-Kominternowski, który został
podpisany przez Japonię w 1936 roku, doprowadził do ciężkich bitew na
froncie Japońsko-Sowieckim, nim Hitler dowiedział się, że Polska
odmówi przystąpienia do ataku na Rosję.
Tak, więc Japończycy dowidzieli się o pakcie Ribbentrop-Mołotow w
czasie bitwy nad rzeką Kalką pod miejscowością Kalkim Gol, w której
zginęło około 20,000 żołnierzy japońskich armii Kwantungu i około
10,000 żołnierzy sowieckich armii syberyjskiej. Skutkiem tego paktu do
końca wojny wojska japońskie nie walczyły przeciwko Sowietom.
Zawieszenie broni japońsko-sowieckie zostało podpisane 15 września
1939 roku. W dniu 16go września zawieszenie broni japońsko-sowieckie
weszło w życie. Następnego dnia, 17go września 1939 roku Sowiety
rozpoczęły atak na Polskę. Porządek tych dat nie jest powszechne znany
wśród Polaków, tak jak nie są należcie doceniane zasługi polskiej
dyplomacji prowadzonej przez Józefa Becka.
Plan Hitlera liczył na podbój Związku Sowieckiego, przy pomocy 200
dywizji Japońskich i trzech i pół miliona żołnierzy polskich, w stu
dywizjach zmobilizowanych przez Niemców, w ramach Paktu
Anty-Kominternowskiego. Pakt ten przestał istnieć z chwilą odmowy
Polski i zdrady Japonii przez Hitlera. Niemcy straciły połowę
planowanych wojsk i wkrótce było im brak miliona żołnierzy na froncie,
kiedy w 1941 roku, rozpoczęli atak na Rosję.
W 1941 Hitler starał się uzyskać udział Japonii przeciwko Sowietom i
zgodził się wypowiedzieć wojnę przeciwko USA, zaraz po pierwszej
bitwie japońsko-amerykańskiej. Faktycznie w cztery dni po ataku
Japończyków na Pearl Harbor na Hawajach, Hitler wypowiedział wojnę
Ameryce 11go grudnia, 1941 w zamian za obietnicę przystąpienia Japonii
do działań przeciwko sowieckiej armii syberyjskiej.
Japończycy nie mieli zamiaru obietnicy tej dotrzymać i znacznie
wcześniej szpieg sowiecki w Tokio, Ryszard Sorge, powiadomił Moskwę,
że Japonia nie podejmie walk przeciwko armii syberyjskiej, która to
armia, w sile 100,000 żołnierzy, dokonała odsieczy Moskwy i zadała
pierwszą klęskę wojskom niemieckim oraz tym samym była punktem
zwrotnym losów wojny.
Dyplomacja Józefa Becka odegrała podstawową rolę w klęsce Hitlera pod
Moskwą jak i w przegraniu wojny przez Niemcy. Polska nie uchroniła się
od masowych mordów w czasie wojny i powojennej niewoli sowieckiej z
powodu zdrady przez Churchill’a i Rosevelta w Teheranie w 1943 roku,
na rok przed Powstaniem Warszawskim w 1944 roku. W przeddzień
Powstania Warszawskiego, patriota i wielki dyplomata polski, minister
Józef Beck, który był jednym z architektów klęski Adolfa Hitlera,
umarł na gruźlicę, 6go czerwca, 1944 roku, internowany w Rumunii, w
miejscowości Stanesti. Zasługi Józefa Becka pozostały niedocenione i
nie uczczono należcie jego pamięci.