I tak pewno jestem konserwatywny w opinii wielu ziomków z mojego osiedla, ale kiedyś to w ogóle byłem zdeczka innym człowiekiem. Nie za bardzo kocham o tym mówić bo to wstyd i rzecz prywatna.
Kiedyś jakoś czytałem dużo gazet, ot, rodzice do domu z pracy przynosili, część kupowali. Trochę je czytałem, jakoś wpływały na mój światopogląd. I ogólnie miałem się za kogoś lepszego, zadzierałem nosa co to nie ja. Wielu ludzi traktowałem jak takich co żyją w błędzie, jakichś pomylonych, zdegenerowanych. Miałem mało przyjaciół, z wieloma osobami nie utrzymywałem żadnych kontaktów.
Potem jakoś trafiłem do internatu. Pamiętam że moi kumple takie wiąchy puszczali, że pierwszego dnia ja, z konserwatywnej rodziny, mający matkę-katoliczkę, zrobiłem się cały czerwony na twarzy, he he. I potem bach, cały dawny świat się zawalił, bo okazali się spoko ludźmi, nawet bardziej sprawiedliwymi od innych. Cały świat uprzedzeń wyniesionych z konserwatywnego domu rozpadł się w drzazgi.
I tyle. Już nie jestem tak konserwatywny jak kiedyś, staram się nie oceniać ludzi po ciuchach, sposobie mówienia, ich stylu, po ich wieku, ogólnie, jestem teraz 100 razy bardziej otwartą osobą niż ileśtam czasu temu. I tyle, cała historia.
Aha, i już od wielu lat nie czytuję gazet codziennych, czasami jakieś kwartalniki i gazetki dla skejtów, bo w tych gazetach codziennych zbyt wiele pisze rzeczy z którymi się ani trochę nie zgadzam. Czasem jak to czytam to boli mnie potem żołądek, chyba mnie takie rzeczy wnerwiają. Myślę że ci ludzie którzy w nich piszą są naprawdę bardzo uprzedzeni wobec innych. Oni dzielą ludzi- na lepszych, im podobnych, i gorszych, czyli resztę.
Inne tematy w dziale Kultura
