Jonasz Tusk przynosi pecha nie tylko występom reprezentacji. Nie budzi zdziwienia fakt, że każdego nieudacznika prześladuje pech, to taka swoista symbioza. Za sprawą Donalda pech dotknął przemysł budowlany, stoczniowy, autostrady, lotnisko w Modlinie, prześladuje też warszawskie metro.
W tym roku przypada 150 lat funkcjonowania metra w Londynie. Metro w Londynie (ang. London Underground, potocznie the Tube) to system lokalnych linii kolejowych przebiegających w podziemnych tunelach oraz na powierzchni, obsługujących większość obszaru Wielkiego Londynu. Jest najstarszym metrem na świecie, pierwsi podróżni skorzystali z niego 10 stycznia 1863 roku. Pomimo angielskiej nazwy, wskazującej na podziemne położenie, jedynie ok. 45% długości tras znajduje się pod ziemią.
System liczy 12 linii, 275 stacji (w tym 14 poza administracyjnymi granicami Wielkiego Londynu) oraz 408 km tras. Codziennie korzysta z niego ok. 3 milionów podróżnych. Począwszy od 2003, w sensie organizacyjnym podporządkowany jest ciału zwanemu Transport for London, zarządzającemu w imieniu władz Wielkiego Londynu całą komunikacją miejską.
W porównaniu z pajęczą siecią londyńskiego metra nasze warszawskie metro to jedna cieniutka niteczka. Nie wspomnę już o tym, że metro w Londynie funkcjonuje po obu stronach Tamizy. Tymczasem w Warszawie, co i rusz słyszę, że "fachowcy" ciągle mają problemy.
Historia budowy londyńskiego metra jest fascynująca. Przewinęło się wiele interesujących postaci, jak przykładowo Charles Pearson, który bezinteresownie lobbowały na rzecz metra, czy też wielu wybitnych inżynierów, którzy z powodzeniem wybudowali metro.
W połowie XIX wieku, ludność w Londynie osiągnęła dwa miliony. Pierwszą linie metra - Metropolitan reyluey otwarto w dniu 10 stycznia 1863 roku. Potem Underground London miała zaledwie siedem stacji: Bishoups Road (teraz Paddington), Edgeware Road, Baker Street, Portland Road (obecnie Great Portland Street), Gower Street (obecnie Euston Square), Kinga Cross (teraz Kings Cross St Pankrass) i Farringdon Street (teraz Farringdon).
Długość całej linii początkowo wynosiła 6 km. Londyńskiego metro stało się popularne, ponieważ było najszybszym środkiem transportu w Londynie. W pierwszym roku londyńskie metro przewiozło 9,5 milionów osób, a ponad 12 mln w następnym 1864 roku.
Historii budowy warszawskiego metra nie będę przywoływał, bo naprawdę chwalić się nie ma czym.
British National Railway Museum opublikowało zdjęcia z budowy metra, wykonane w 1861/62 roku. (Autor - Henry Flather). Może, zatem warto podpatrzyć jak te problemy rozwiązywano 150 lat temu, bez nowoczesnej techniki, prymitywnymi narzędziami i przeważnie ręczną pracą.
New Gloucestershire Road Station, Brompton:
Inne tematy w dziale Polityka
