Dzisiaj na SG możemy pooglądać notkę kuriozum, bijącą rekordy niezborności, jeśli chodzi o sam przebieg „wywodu myślowego” oraz rekordy niezborności jeśli chodzi o dopasowanie tekstu do aktualnych wydarzeń (https://www.salon24.pl/u/wtemaciemaci/914906,kilka-refleksji-z-une-affaire-mosbacher). Tekst sprawia wrażenie jakiegoś eksperymentu, zlecenia lub prowokacji. Nie można wykluczyć wariantu, że to autor sam na sobie eksperymentuje, sam ze sobą zawiera umowy zlecenia i sam siebie prowokuje. U zbyt starych wiarusów wszystko jest możliwe. Czynników zewn. raczej nie biorę pod uwagę jako „inspiracji” blogera, bo, na litość boską, kto chciałby choć centa łożyć za coś, co nawet od wywodów Wałęsy jest pośledniejsze.
Rekordowy jest (bijący na głowę laurki Jana Maka, wzorującego się na Sasina uzasadnianiu wszystkiego co się da – wszystkim i na ogłaszaniu wszystkiego, nawet oddechu – wielkim sukcesem) brak związku porady z sytuacją wymagającą oceny. Krótko – Po wałęsowskim wyskoku prehistorycznej kochanki Donalda T.i po miesiącach, w których partię rządzącą każdy kto chce to *yma, i to *yma w sposób maksymalnie poniżający – po czymś takim i w takim konteksćie prezentować jakieś propagandowe elukubracje o tym, jaki to kompromis jest cudowny – zwieńczone opowieściami Dobrego Wojaka Starego Szwejka Wiarusa jak to nawet same Stany Zjednoczone uzgadniają z Wielką Australią, wiarusową nową ojczyzną – swoją hegemonię – to trzeba być w niezłej przestrzeni kosmicznej (sorki, za przydługie zdanie). Zaraz, zaraz, a może to jest trop? Może Zbyt Stary Wiarus jest polską sondą na Marsie, która właśnie wylądowała? ; ) Na czerwonej z zażenowania planecie. To jak ten PIS ma pełzać? Jeszcze mało? Pełzać mają pod ziemią, w kopalniach odkrywkowych może?
Zbyt Stary Wiarus ma zawsze ten sam, łatwo klinicznie rozpoznawalny sznyt: mentorstwo, wyniosłe pouczanie Polaków z punktu widzenia starszego brata, apoteoza Australii (jej ustroju, sposobu prowadzenia polityki i czego tam chcecie) i rady dobrego wujka zakończone puszczeniem oka: nawet jak będziecie nasladować Australię, to nigdy jej nie dorównacie, boście Polaczki..Wypadałoby się tu zapytać: Przestarzały Wiarusie, skoro ta Australia taki cud, to i Australijczycy cudni i szczęśliwi, spełnieni ludzie, więc i obcować z nimi, pogadać to szczęście niebywałe. A tu sprzeczność: wiarus miast z synami bogów obcować przesiaduje na polskich forach, blogach, czatach. Sprzeczność. W ogóle cały Przestarzały Wiarus to chodząca sprzeczność. Podtykać komuś wciąż pod noc tłuste sprzeczności zachwalając jako wyższą dialektykę? Sztuczka starych wiarusów i wszystkich baronów Munchausenów opowiadających o bitwach, panie, takich wielkich, pełnych huku, kopę lat temu – bitwach. A po wpisie na Salonie 24 wiarusi idą do sypialni – polerować pordzewiałe dwururki. Powodzenia wiaruski, wiarusiki w trudnej sztuce polerki ;).
A o czym jest ów epokowy, czy raczej pokemonowy tekst? Nie przypadkiem wspomniałem wyżej JE Lecha Wałęsę. Tak jak min. Czaputowicz jest ze stajni Geremka, tak Zbyt Stary Wiarus jest ze stajni Wałęsy. A jego nagrodzony splątany tekst powiela odezwy Lecha do narodu: Słuchajcie rebiata! Ja wszystkich niedobrych puszczem w skarpetkach. A tych co zostaną – zjednoczę! Mądrym kompromisem! Którego ja Polaków nauczem! I to cała mądrość Za Starego Wiarusa. Aha, przepraszam. Jeszcze jest u Dziadka Wiarusa Zemigrowanego nieodłączny motyw: postawienie Australii za wzór wszem i wobec. To natręctwo publicznego apoteozowania miejsca swojej emigracji dla każdego psychologa wskazuje w sposób oczywisty na syndrom niepogodzenia się ze swoją sytuacją. Ale to już problemy wiarusów, nie zaś rozsądnych ludzi.
Kup Pan kosmiczną cegłę notki Zbyt Starego Wiarusa!
