Lustracja dziennikarzy - bubel prawny!

Ponieważ nie wszyscy, zdaje się, wiedzą o co chodzi z tą lustracją dziennikarzy - to wyjaśniam, że definicja kto jest dziennikarzem pochodzi z czasów PRLu gdy dziennikarze byli "przypisani" do redakcji. Gdzie nikomu nie śniło się o pracy polskiego dziennikarza w zagranicznych mediach ( chyba, że oddelegowany z macierzystej redakcji), gdzie na terenie Polski nie do pomyślenia była gazeta wydawana w języku polskim, ale nie będąca polską gazetą, gdzie reglamentowano prawo pisania w gazetach tylko do osób uprawnionych, gdzie internet i media internetowe nie były jeszcze nawet w zamiarze ich twórców, a tym bardziej możliwośc lokowania stron redakcji na serwerach poza Polską.

Ot, było kilkadziesiąt gazet, kilkuset, może tysiąc dziennikarzy, może trochę więcej, których obejmowała definicja i prawo - takie osoby można było dość łatwo skontrolować. Ale dziś?

 Obawiam się, że w ślad za tą ustawą i właśnie za niemożnością rozsądnego jej egzekwowania z wymienionych przeze mnie powyżej przyczyn, zaistnieje sprokurowana tym idiotyzmem, całkiem nieidiotyczna, ale groźna, kolejna ustawa definiująca KTO W POLSCE MOŻE WYKONYWAĆ OBECNIE ZAWÓD DZIENNIKARZA. Czyli mówiąc krótko uważam, że obecna ustawa nie ma służyć lustracji dziennikarzy tylko ma być pretekstem do powstania ustawy OGRANICZAJĄCEJ swobodę wypowiedzi do ściśle określonych osób spełniajacych wymogi tejże nowej ustawy, Już się o niej w środowisku dziennikarskim przebąkuje. Oczywiście ci, którzy ją proponują dalej nie myślą o tym, że to już nie te czasy, kiedy do "Trybuny Ludu" angażowano dziennikarza, który musiał pisać co mu kazano, tylko dziennikarze dziś piszą gdzie chcą i co chcą. I że znakomita część mediów docierających do polskiego odbiorcy, nie podlega polskiej jurysdykcji.

Widać ciągoty do zamordyzmu przysłaniają pomysłodawcom bubli prawnych, realia współczesnego świata.