Nie chcem ale muszem – o wiedzy

 

Tak, tak...Wiem – dziś wszyscy piszą wypracowania na dwa tematy obowiązkowe: 17 września 1939 i tarcza rakietowa a ściślej brak tarczy.

 

A ja napiszę o Migalskim. Marku Migalskim europośle PiS.

Temat, który sobie wybieram jest w mojej ocenie znacznie ważniejszy dla polskich spraw niż tysiące słów przelewanych z pustego w próżne o tym co nas spotkało od sowietów – bo, jak sądzę, każde polskie dziecko to wie. A ocena zdarzeń 17 września 1939 roku jest, niestety, dla tych, którzy chcieliby by było inaczej – zdecydowanie ponadpartyjna a nawet pokuszę się o określenie: ogólnonarodowa i absolutnie jednoznacznie potępiająca agresję ZSRR.

I jest tak nieprzerwanie od owego pamiętnego dnia do dziś.

Zwłaszcza dla mnie i dla innych kresowiaków, którym ten dzień zawalił i zrujnował życie rodzin od pokoleń zakorzenionych na tamtym kawałku Ojczyzny, który wymazano z mapy Polski – a który jednak nie chce dać się wymazać z pamięci i serc Polaków.

Słowa , jakie dziś padną z tej okazji rozpalą zapewne wiele emocji, spowodują żarliwe dyskusje a nawet zażarte kłótnie – ale nie będą dotyczyć tak naprawdę zdarzeń sprzed 70 lat.

Będą dotyczyć wyłącznie naszego dziś i służyć będą aktualnym celom politycznym.

A skoro dziś i skoro o aktualnej polityce – to czemu nie o Marku Migalskim?

Zwłaszcza, że temat ociera się, leciutko, ale jednak o „TARCZĘ”, czyli o coś, na czym niewielu się zna, ale niemal wszyscy uważają za wskazane się wypowiadać.

Migalski się nie zna – ale chyba znać się chce i gotów jest czerpać wiedzę z wiarygodnych źródeł, ceniąc sobie "info".

Nie wiem na czym w ogóle zna się Marek Migalski, bo do tej pory jakoś się tym nie pochwalił, ani nawet nie zdradził.

Za to zdradza nam pan europoseł, że jest mu smutno. Konkretnie dzisiaj, jest mu smutno. O godzinie 10 minut 35.

Powodem smutku tak głębokiego, ze wymuszającego na Migalskim podzielenie się nim z czytelnikami swojego bloga są, jak zwykle, paskudne zachowania ludzi Platformy Obywatelskiej – bynajmniej nie wydarzenia kojarzące się z 17 września 1939 roku.

Te nie tylko nie wywołują smutku Migalskiego, ale nie są nawet tym, co sobie Migalski dziś właśnie przypomina.

Nie zainteresowałby mnie smutek Migalskiego, gdyby nie treść komentarzy pod tym jego, jak ta rozdarta sosna, obrazem polskiego nieszczęścia.

A komentarze owe są i znamienne i jak to często bywa - wbrew intencjom piszących, obnażające prawdę, która stokroć bardziej zasługuje na głęboki smutek i zafrasowanie się Migalskiego.

Tym czymś jest niewiedza Migalskiego. Niewiedza europosła PiS Marka Migalskiego.

To, na czym Migalski się nie zna, a znać się powinien. Ba, on powinien znać się w naszym imieniu, bo za to, by się na tym znał – płacimy mu i płacimy bardzo dobrze.

W jednym z pierwszych komentarzy blogerka, która jak to blogerka, znać się na tym co pisze nie musi, więc się nie zna – pisze z właściwą sobie niewiedzą wpisując się w smutek Migalskiego, że chce się jej płakać.

Powodem chęci płaczu blogerki jest to, że...

„Obama zadzwonił do Topolanka kilka dni temu, by telefonicznie uprzedzić o wiadomej decyzji *) Do Tuska nie zadzwonił (przynajmniej na stan wiedzy na tę chwilę).”

Powodem, dla którego piszę dziś o Migalskim jest jego odpowiedź na ową chęć płaczu blogerki.

A brzmi ona tak:

„skąd Pani wie, że z Czechami skontaktowali sie Amerykanie kilka dni wczesniej, niz z nami? bo to by była wazna informacja... „

Blogerka z właściwym sobie brakiem wątpliwości odpowiada Migalskiemu:

„Podałam to za TVN24. Na 100% Obama dzwonił kilka dni temu do Topolanka. To jest pewny news. O tym, by dzwonił również do Tuska - nic nie wiadomo. Przynajmniej nasze media nie wiedzą. Być może dzwonił, i się o tym w ciągu dnia dowiemy. To stan wiedzy naszych mediów na g.11:05.”

Migalski do blogerki

„dzieki za info, pozdro ze strasburga:)”

Po rozlicznych wypowiedziach, jak to Obama szanuje Topolanka i lekceważy „tego Tuska” wreszcie pojawia się komentarz zwracający uwagę na to, czego nie wie i czego nawet nie przypomina sobie dziś europoseł PiS Marek Migalski. Że Topolanek nie mógł być rozmówcą Obamy – bo premierem Czech jest aktualnie Jan Fischer a prezydentem Vaclav Klaus.

O późniejszym odkręcaniu gafy można powiedzieć tylko tyle, ze zawsze wypada gorzej niż sama gafa. Pominę miłosiernym milczeniem ilość kłamstw i przeinaczeń zawartych w komentarzach owej blogerki. W końcu nikt od niej nie wymaga by pisała tylko o tym na czym się zna i co wie, bo być może, nie miałaby w ogóle wtedy o czym pisać.

Jednak nie sposób pominąć, że polityk PiS, wysłany do Parlamentu Europejskiego, dziś bawiący w Strasburgu też nie wie tego, czego nie wie nieznana, anonimowa blogerka. Nie reaguje. Nie prostuje. Pozostawia błąd na swoim blogu a sam pozostaje w głębokim smutku z powodu, że „Na taką Platformę nas skazali...”

Czechy są od 2004 roku członkiem Unii Europejskiej. Są członkiem Grupy Wyszehradzkiej.

Są partnerami Polski.

Czy startujący do Parlamentu Europejskiego politolog-ornitolog Marek Migalski nauczył się czegokolwiek o państwach-członkach Unii Europejskiej, których miał stać się deputowanym?

Ale co więcej, Czesi są członkami ugrupowania europosła PiS Marka Migalskiego w PE.

Czy chociaż o tym smutny dziś w Strasburgu europoseł PiS Marek Migalski wie?