Niektórzy odetchnęli. Premier udzielił reprymendy, ale nie zdymisjonował Pani Elżbiety Radziszewskiej. Decyzja z punktu widzenia interesu Polski i Polaków szkodliwa ale korzystna dla premiera Donalda Tuska i jego partii.
Zacznijmy od końca. Premier wystąpił w roli silnego przywódcy, który nie ulega naciskom wpływowych środowisk lewicowych. Co więcej, zachował Panią Radziszewską jako ważną kartę w kolejnych (bo nieuniknionych) rozgrywkach z lewicą. Sama Pani Pełnomocnik weszła w rolę, w jakiej już całkowicie wypalił się poseł Jarosław Gowin – lidera „prawicowego”, „konserwatywnego” skrzydła PO. Co więcej, jest obecnie bodaj jedynym znanym urzędnikiem administracji premiera Donalda Tuska, o którym nawet zdolni do krytycznych ocen komentatorzy skłonni są powiedzieć kilka ciepłych słów. Tyle o plusach dla premiera i partii rządzącej.
A minusy dla Polski? „Sprawa” Pani Elżbiety Radziszewskiej uprawomocniła wśród części opinii publicznej kierowany przez Panią Elżbietę urząd Pełnomocnika Rządu do Spraw Równego Traktowania. Warto przeczytać na stronie urzędu wystąpienia i interwencje Pełnomocnika w obszarze przeciwdziałania dyskryminacji choćby ze względu na orientację seksualną czy religię, wyznanie i światopogląd. Nie mam złudzeń, że urząd Pełnomocnika …, wzorem państw Europy Zachodniej i zgodnie z tym czego dowodzi ostatnie zawirowanie wokół osoby Pani Radziszewskiej, jest legalnym i skutecznym narzędziem do promowania zjawisk szkodliwych z punktu widzenia społeczeństwa i narodu.
Ludzie z natury rodzą się „nierówni”. Państwo, w drodze stosownego ustawodawstwa ale bez konieczności powoływania specjalnego urzędu, powinno zapewnić im równość wobec prawa i sprawiedliwe traktowanie. To wystarczy. Tak więc ja nie skaczę w związku z decyzją Pana premiera. Choć gotów jestem na mały wyjątek – jeśli Pani Pełnomocnik ujmie się za dyskryminowanym Panem Krauze, któremu odmówiono prawa do stawienia się przed komisją sejmową. Wtedy podskoczę …
Inne tematy w dziale Polityka
