Wandea (12)

Znowu muszę przerwać prezentacje, bo czuję się w obowiązku napisać, ze zmieniłem nieco scenario zaproponowane przez inicjatora cyklu (blogera wędrowca).

Uczyniłem to z oczywistych dla mnie pobudek:

chce wykazać, ze historia pierwszego nazwanego z imienia ludobójstwa w świecie łacińskim, jest nierozerwalnie związana z historią Rewolucji Francuskiej. To niby oczywiste, a jednak prezentacja niektórych „cichych”, ale tak samo mających na rekach krew niewinnych cywili wandejskich, biurokratycznych łotrów z bezbożnego Paryża, spotka się zapewne z mniejszym zainteresowaniem, jak rzucenie nazwiskiem Westerman, czy Torreau. To nie są co prawda akta procesowe, lecz ja posadziłem na lawie oskarżonych „całą wierchuszkę” paryską!

Zapewne zauważyliście już pewne historyczne paralele: Birona można by odnaleźć swobodnie w późniejszych wcieleniach wysokich oficerów Wehrmachtu. On był jednak chyba ze szlachetniejszych kruszców wykuty, bo powiedział: „nie”..

Lenin, który bacznie zczytywal historie Wojen wandejskich..

Wracajmy do Ministra Wojny..

Piął się po stopniach kariery w wojskowych strukturach rewolucyjnych. Za nim; przed nim i wokół niego trup padał gęsto, a to od austriackich bagnetów, a to od ostrza gilotyny...

4 kwietnia 1793 roku lieutenant-colonel Bouchotte został nominowany przez Konwent Narodowy Ministrem Wojny i tekę ta zachował do 20 kwietnia 1794 roku, czyli jest winien ludobójstwa w Wandei, jak cholera!

I nie jest dla mnie ważne, co zrobił dla dobra Francji rewolucyjnej w tym czasie, podobnie, jak nie jest ważne dla każdego światłego człowieka, co zrobił dla dobra Wielkich Niemiec zbrodniarz przeciwko ludzkości feldmarechal Keitel, czy dla Matki Rosji zbrodniarz przeciwko ludzkości generalissimus Stalin..

Jako Minister Wojny Bouchotte wydawał rozkazy podległym mu bezpośrednio „kolumnom śmierci”, a te dowodzone sprawnie, sprawnie wymordowały Wandejczyków..

uff!