Île de Noirmoutier (Passage du Gois zaznaczony naprzeciwko wioski Barbatre)

Na przełomie września i października 1793 roku wydzielono ze zgrupowania Charette i Lescure 3000 piechurów w celu zdobycia Wyspy Noirmoutier lezącej u wybrzeży zrewoltowanej Wandei. Pomysł uznano jako priorytetowy, zwłaszcza po przegranej w Le Pallet.

Pod koniec września mieszkańcy Barbatre, jednej z wiosek na wyspie Noirmoutier, aby ułatwić atak, mieli zdobyć baterie dział, która miała w polu obstrzału Passage du Gois, wąski pas piaszczystej mielizny łączącej wyspę z kontynentem, odkrywany przez odpływ oceanu. Charette zaakceptował ten plan i 29 września wieczorem, pojawił się przed wyspą z 2000 ludzi.
Lecz Wandejczycy zostali zdradzeni przez robotnika portowego Ganachaud. Pułkownik Wieland dowodzący garnizonem republikańskim na Wyspie miał czas na przygotowanie obrony, miał tez czas na spacyfikowanie wioski Barbatre, lecz nie zdołał wymordować wszystkich jej mieszkańców ponieważ kilka rodzin rzuciło się do ucieczki korzystając złodzi rybackich i zdołało dopłynąć do brzegu kontynentu akurat w momencie, gdy oddział Charette ruszył piaszczystą mierzeją w stronę wyspy.

Była czwarta rano, ciemności ukryły fakt, ze do idących powstańców i uciekinierów z Barbatre podpłynął mały, ale uzbrojony w kilka falkonetów slup i oddal salwę w stronę stłoczonych na mierzei ludzi. Podpłynął jednak za blisko i utknął na mieliźnie. Powstańcy dokonali szybkiego i unikalnego abordażu z rybackich łódek.

Wyspa Noirmoutier została zablokowana przez Wandejczyków od strony Passage du Gois, a także od strony Atlantyku dzięki zdobytemu slupowi. Republikanie porzucili dosyć szybko obronne pozycje na mierzei i wycofali się do obronnegoChâteau de Noirmoutier, gdzie zamierzali doczekac odsieczy..