Wandea (22)

Habits blancs et habits bleus(grafika XIX wiek,Jean Baptiste Édouard Detaille)

Po niefortunnym zaniechaniu marszu w kierunku Wielkiej Armii Mogunckiej przez zgrupowanie Charette i po wynikłym z tego przypadkowym zwycięstwie Republikanów pod Le Pallet, sytuacja strategiczna Wandejczyków zaczęła się zmieniać na gorsze.

Dowodzący „Moguntczykami” generał Canclaux 24 września 1793 roku zaniechał wycofywania się w stronę Nantes i opracował nowy, ofensywny plan kampanii jesiennej, zatwierdzony generała Rossignol, głównodowodzącego Armii Wybrzeża La Rochelle. Tym razem plan nie przewidywał oskrzydlania sił wandejskich, ale ofensywy prowadzonej przez dwie kolumny armii, zbieżne w kierunku centrum powstańców, pierwsza z nich to oczywiście Wielka Armia Moguncji, druga miała być uformowana w Bressuire z dywizji generałów Chalbos, Santerre i Rey.
Od 25 września Armia Moguncji w oczekiwaniu na druga kolumnę prowadziła aktywne działania, wykorzystując osłabienie przeciwnika,szybko i nie napotykając żadnego rzeczywistego oporu zajęła ponownie Montaigu oraz Clisson, gdzie generał Canclaux 1 października ustanowił quartier generale ( siedzibę główną), a wydzielony korpus generala Kléber kontynuował marsz w stronę Saint- Fulgent.
W dniu 6 października w Treize-Septiers, awangarda Armii Moguncji, grupa „Kléber” napotkała przednie oddziały Wielkiej Armii Katolickiej i Karolewskiej, pod dowództwem d'Elbee i Bonchamps'a.

Siły powstańcze zajmowały otwarty teren, lecz za plecami miały las i geste zarosla, co utrudniało manewrowanie regimentami, i co jest do dziś podręcznikowym przykładem przegrania bitwy „przed walka”, poprzez złe rozmieszczenie sil własnych”. General Kléber szybko ocenił sytuacje, jako korzystna dla swojego korpusu i chociaż jego siły były dwukrotnie mniejsze (4000 Republikanów przeciw 8000 do 10000 powstańców), wysłał od razu do walki kilka batalionów piechurów z poleceniem „parfois à la baïonnette „, co pisząc po ludzku oznaczało straszna walkę wręcz, bagnety przeciw kosom i co zaskoczyło na tyle powstańców, ze ich siły częściowo zostały zepchniete w las i zarosła..