Będzie decyzja o tablicy – tablica będzie za mała. Będzie decyzja o wielkości tablicy – kształt będzie nieodpowiedni. Będzie decyzja o tablicy o odpowiednim kształcie i wielkości – czcionka na tablicy będzie urągała pamięci ofiar itd.
Jestem zwolennikiem upamiętnienia ofiar katastrofy z 10 kwietnia 2010 roku. Nikt jednak nie zawłaszczy moich uczuć. Nikt nie będzie mi narzucał mojej formy żałoby, a ja nie będę narzucał jej innym.
To państwo zniknie. To państwo zniknie jeśli nie zdoła się zmienić. To państwo zniknie jeśli nie uszanuje ekonomii, matematyki i logiki. Nie od razu zniknie; będzie znikać powoli, systematycznie. Co możemy zrobić?
Jeśli chcemy, by nasze dzieci żyły w tym kraju dobrobytu, to musimy wydobyć państwo ze strefy umarłych. To państwo musi żyć! Nie może być ono trupem przydatnym dla martyrologii. Kult zmarłych ma sens, jeśli sens ma życie spłodzonych. Życie tworzy, a jeśli nie tworzy – umiera.
W wymiarze państwowym musimy ściąć socjal poniżej kostek, odnowić system prawa. Ludzie muszą czuć możliwość, a nie niemożliwość czy trudność w działaniu gospodarczym. Banał? Nie, trzeba powiedzieć ludowi: - każdy z Was jest odpowiedzialny za siebie i każdy musi zapierdalać na swój i swojej rodziny dobrobyt, a państwo ma pilnować, by odbywało się to uczciwie – przepraszam za wulgaryzm.
Albo będziemy budować społeczeństwo niewolników, albo podejmiemy trud budowania społeczeństwa świadomego. Egoizm podpowiada socjalizm. Liberalizm wskazuje odpowiedzialność.
Pozdrawiam.
Inne tematy w dziale Polityka
