Właśnie oglądam konferencję prasową „obrońców krzyża”. Przyznam szczerze, iż czegoś podobnego dawno nie widziałem. Pięciu trybunów mówi zupełnie co innego, sprzecznego wewnętrznie wysuwając wykluczające się żądania.
Jeden pan mówi, iż „obrońcy krzyża” podporządkują się decyzji kościoła, druga osoba dodaje: - jeśli przyjdzie tu arcybiskup a nie jakaś księżyna. To nic, pani stojąca z boku mówi, iż jeden arcybiskup to nie cały kościół, a krzyż będzie można przenieść kiedy przed pałacem stanie pomnik. Słyszeć można było, iż krzyż jest własnością narodu.
Bardzo wyrafinowana jedność panuje wśród „obrońców krzyża”. Brak spójności – ktoś powie, a ja powiem pluralizm, demokracja wewnątrz organizacyjna. Być może powstaną bardziej sformalizowane frakcje „obrońców krzyża” i to się jakoś rozrośnie. Kto wie?
Nie mogę przemilczeć tablicy zamontowanej na fasadzie pałacu. Mamy krzyż, tekst o ofiarach i ludziach żyjących, wieniec i lampiony. Zastanawiam się czy lampiony czy może wieniec jest dla żywych, którzy gromadzili się przed pałacem po 10 kwietnia. O krzyżu na tablicy gdzie się pisze o żywych nie sposób napisać jednego pozytywnego zdania, więc kropka.
Na koniec musze zadać pytanie: - czy stawianie warunku, że krzyż oddamy za pomnik można oceniać jako kupczenie krzyżem czy nie?
Miłego popołudnia życzę.
Pozdrawiam
Inne tematy w dziale Polityka
