Co musi PiS by medialną partią być?

To, że PiS nie zniknie ze sceny politycznej jest tak pewne, jak to, że w święta ponownie zobaczymy w telewizji „Kevin sam w domu” lub „W krzywym zwierciadle: Witaj, Święty Mikołaju” z Chevy Chasem. Można śmiało przyjąć, iż krąg kulturowy, po którym orbituje Jarosław Kaczyński z sympatią obserwuje około 20 % głosującego elektoratu. Oczywiście, żadnej pewności nie masz człeku na tym łez padole, więc nawet jeżeli PiS wlicza w koszty przyszłoroczną porażkę, to już dziś powinno rozpocząć pracę nad odzyskiwaniem sympatii mediów, a nie będzie to łatwe.

Po pierwsze, PiS musi się uśmiechać. Ludzie z zaciśniętymi szczękami nie są medialni i nie wzbudzają zaufania i sympatii. Poseł Suski np. się uśmiecha i dowcipem rzucić potrafi i media go lubią. Mniejsza już o dowcipu jakość, ważny jest efekt; ludzie się śmieją. Nie wierzę, że więcej niż 15% głosujących to niereformowalni ponuracy, którzy niezależnie od okazji śpiewają jak to im smutno i jak to Polakom źle było przez 1000 lat. Weźmy taki poseł Błaszczak, tryska humorem jak fontanna Barcaccia mając przy tym do dyspozycji z 10000 różnych min. Fakt, zestaw ów jest mocno zniuansowany, ale potencjał musi budzić respekt, więc potencjalny oponent w bitwie na dowcipy musi wiedzieć – z poselm Błaszczakiem nie ma żartów.

Takoż postuluję, postuluję, po trzykroć postuluję by jak najwięcej pokazywać posła Błaszczaka w telewizji. To podstawa.

Po drugie, należy eksponować posła Girzyńskiego lub Suskiego w parze z posłanką Beatą Kempą lub panią Wróbel mix według uznania). Nie trzeba chyba nikogo przekonywać o sile duetów.Filp i Flap, Bracia Wright, Faye Dunaway i Warren Beatty, Vivien Leigh i Clark Gable czy John Travolta i Samuel L. Jackson.Wymieniony na wstępie tego akapitu kwartet jest podstawą medialnej ofensywy PiS. Błyskotliwości i przenikliwości nie sposób odmówić nikomu z nich, poczucia humor również. Na dodatek posłanki Kempa i Wróbel doskonale znają prawo, co powoduje, że pośród posłów są jak te kruki białe. Z tego co pamiętam pani poseł, ta która jest magistrem prawa administracyjnego zna się również na konstruowaniu profilów psychologicznych, a to nie byle talent. Wszystkie te talenty zebrane razem z domieszką uśmiechu i dowcipu gwarantują ocieplenie wizerunku PiS w mediach.

Słynnym kawalarzem jest były minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro. Jego poczucie humoru jest dla smakoszy. Byle człek może mieć kłopoty z wyłowieniem subtelnych point, jedwabistych muśnięć dowcipem tak bardzo anglosaskim, że ludzie z Londynu mogliby ha hoc nie wychwycić tych arcydzieł. Może to dlatego, że londyńczycy mówią językiem ulicy, językiem kręgów kulturowych obcych panu ministrowi. Pan minister powinien jak najczęściej wypowiadać się na temat praw człowieka i obywatela przeplatając swe wykwintne byty oratorskie lekkimi anegdotami z czasów gdy był ministrem; a to postępowaniu przeciw mafii węglowej, a to o aferze w ministerstwie rolnictwa, jak to na mitingach rozmawiano o losach prezesa itd. Przy braku czasu – wiadomo PE – ministra mógłby zastępować poseł Mularczyk, choć do kultowego poczucia humoru kolegi ministra mu jeszcze daleko. Cóż praca, praca i jeszcze raz praca.

To moja pierwsza rada dla PiS. Wkrótce kolejne.

Takoż powiadam, więcej uśmiechu na co dzień.

Pozdrawiam.