W ten weekend na wielkiej demonstracji przeciwko niekontrolowanej emigracji do Europy, a zwłaszcza do Wielkiej Brytanii na ulicach Londynu demonstrować miało: według policji 110 tysięcy osób, według niektórych mediów 150 tysięcy, a według organizatorów - miliony. Doszło do starć z policją. Według oficjalnych statystyk 26 policjantów zostało rannych. Po raz kolejny nie podano żadnych informacji o liczbie rannych demonstrantów.
W zasadzie trudno się dziwić demonstracjom takim, jak ta w Londynie skoro- według oficjalnych danych- tylko przez rok od czerwca 2024 do czerwca 2025 władze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zarejestrowały 111 tysięcy wniosków o azyl. Jest to największa liczba w historii od kiedy zaczęto to rejestrować czyli od początku XXI wieku.
Na 10, Downing Street jest premier z lewicowej Labour Party, który - co oczywiste - prowadzi bardziej „otwartą’ politykę imigracyjną niż konserwatyści
Tyle,że torysi, którzy rządzili skądinąd aż kilkanaście lat i za błędy w brytyjskiej polityce imigracyjnej odpowiadają jeszcze bardziej niż obecny gabinet Partii Pracy mają się za co bić w piersi.
Szereg lat przed Brexitem angielscy (zwłaszcza), szkoccy, walijscy i północnoirlandzcy politycy zwalali winę za inwazję imigrantów na Unię Europejską. Mieli dużo racji. Jednak Wielka Brytania od dawno jest już poza UE, a presja imigracyjna na ten kraj wcale sie nie zmniejsza- ale już nie ma na kogo zrzucić odpowiedzialności. Co więcej: owe parcie imigrantów na Zjednoczone Królestwo niczym polityków na telewizyjne „szkło” raczej się nie zmniejszy , bo w dobie smartfonów, internetu i mediów społecznościowych ci ,którzy chcą wyjechać ze swojej Azji czy swojej Afryki doskonale wiedzą, że w najbliższych latach- mimo Brexitu (a może dzięki niemu?)- gospodarka brytyjska rozwijać się ma szybciej niż gospodarki Niemiec i Francji, a więc gospodarki krajów, które są (były?) „motorami integracji europejskiej”.
Można na koniec zacytować słowa angielskiego poety Johna Donna, który w tekście „Medytacja XVII”na pytanie "komu bije dzwon" odpowiada; „Bije on tobie”. Owa fraza użyta potem jako motto do słynnej powieści Ernesta Hemingwaya „Komu bije dzwon” jest też jasnym sygnałem, że problemy Wielkiej Brytanii czy szeroko rozumianej Europy Zachodniej, gdy chodzi o politykę imigracyjną dotyczyć też będą już w najbliższym czasie Polski. Nie ma co łudzić się,że będzie inaczej.
*Artykuł ukazał się na portalu "Wprost"
historyk, dziennikarz, działacz sportowy, poseł na Sejm I i III kadencji, deputowany do Parlamentu Europejskiego VI, VII, VIII i IX kadencji, były wiceminister kultury, były przewodniczący Komitetu Integracji Europejskiej i minister - członek Rady Ministrów, wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
