„Człowiek jest taki, jak jego myśli” – Stary Testament

31 „Człowiek jest taki, jak jego myśli” – Stary Testament

(kto o osobach i rodzinach, które nie są w stanie pokonać trudnej sytuacji życiowej, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości źle mówi/pisze – źle myśli1/, a źle myśląc dobrze czynić nie jest w stanie by zapewnić im stosowne oparcie socjalne2/)

1/ źle:

1. «niestarannie, niedokładnie»

2. «niesłusznie, nietrafnie»

3. «nieumiejętnie, niefachowo»

4. «nieuczciwie, niezgodnie z zasadami moralnymi»

5. «w nieżyczliwy, nieprzyjazny sposób»

6. «negatywnie, niekorzystnie»

7. «niemiło, nieprzyjemnie»

8. «niepomyślnie, ze złym skutkiem»

9. «niezdrowo, mizernie»

10. «nieładnie, nieelegancko»

11. «niekorzystnie pod względem materialnym»

12. «jako równoważnik zdania: jest źle – o nieszczęściu, sytuacji niepomyślnej lub niebezpiecznej»

Zło to m.in. przedmiotowe, instrumentalne traktowanie człowieka…

2/ dobrze:

1. «starannie, dokładnie»

2. «słusznie, trafnie»

3. «umiejętnie, fachowo»

4. «uczciwie, zgodnie z zasadami moralnymi»

5. «w serdeczny, życzliwy sposób»

6. «pozytywnie, korzystnie»

7. «przyjemnie, swojsko»

8. «szczęśliwie, z dobrym skutkiem»

9. «zdrowo, nie chorując»

10. «ładnie, elegancko»

11. «korzystnie pod względem materialnym»

12. «jako równoważnik zdania: jest dobrze – o sytuacji pomyślnej, spełniającej czyjeś oczekiwania»

13. «w wysokim stopniu, w pełni»

Traktowanie tych osób, pisanie o nich, jak o przedmiocie oddziaływania pomocy społecznej jest fundamentalnym złem nie tylko w pomocy społecznej. Prawdopodobnie dobrze, szczęśliwie – znaczy tyle co przezwyciężona trudność, ograniczenie, wypełniony brak…

Jednak nade wszystko dobrze czynić, to znaczy czynić to wspólnie, społecznie. Kooperacja podmiotów działających na rzecz osiągania celu pomocy społecznej zawsze jest skuteczniejsza od rywalizacji, zwłaszcza o zasoby pomocy społecznej. Nie tylko intuicja podpowiada powyższe. Także nauka wskazuj na to, że ewolucyjnie ukształtowana strategia oparta na współdziałaniu powinna być fundamentalnym założeniem efektywnego modelu pomocy społecznej. Niestety w większości przypadków politycy nie chcą dostrzegać tej prawny, prawdopodobnie dlatego, że zwykle nie powodują się dobrem wspólnym, a dobrem grupy, która wyniosła ich na siedzenia z wysokimi oparciami.

Czy najbliższe wybory do Sejmu i Senatu RP będą szansą na wybranie tych, którym chcielibyśmy „wyjść naprzeciw” i oddać część naszej wolności i imię dobra wspólnego? Czy nie należy obawiać się poparcia tych, którzy obiecują więcej, niż ich oponenci?

Dla coraz większej liczby osób oczywistym jest, że te obietnice zostaną sfinansowane z naszych, czyli publicznych pieniędzy. Osobiści nie zaufam tym kandydatom, którzy obiecują więcej i więcej…