Odnajdujemy tekst konkordatu zawartego między Stolicą Apostolską a Rzeszą Niemiecką podpisanego w Watykanie dnia 20 lipca 1933 r. Inter Sanctam Sedem et Germanicam Rempublicam Sollemnis Conventio W art. 16 czytamy: Zanim biskupi obejmą władztwo swoich diecezji, składają na ręce Przedstawiciela Rzeszy we właściwym kraju bądź Prezydenta Rzeszy przysięgę na wierność wedle następującej formuły: »Przed Bogiem i na święte ewangelie przysięgam i obiecuję, jak biskupowi przystoi, wierność Rzeszy Niemieckiej i Krajowi. Przysięgam, że będę wraz z podległym mi stanem duchownym szanować rząd utworzony zgodnie z konstytucją. W obligatoryjnej trosce o dobro i interesy państwowości niemieckiej będę w wykonywaniu nałożonego na mnie urzędu duchownego zapobiegać wszelkim szkodom, które mogłyby im zagrażać.« „Ich schwöre und verspreche, die verfassungsmäßig gebildete Regierung zu achten und von meinem Klerus achten zu lassen. In der pflichtmäßigen Sorge um das Wohl und das Interesse des deutschen Staatswesens werde ich in Ausübung des mir übertragenen geistlichen Amtes jeden Schaden zu verhüten trachten, der es bedrohen könnte.“ Wiemy już zatem, dlaczego niemieccy biskupi w Rzeszy Niemieckiej nie wstępowali do komitetu marszu w obronie demokracji i wolnego słowa. Byli bowiem wierni przysiędze złożonej III Rzeszy Niemieckiej. Mogło też być i tak, że nie mieli żadnego ku temu powodu, gdyż w III Rzeszy Niemieckiej demokracja i wolność słowa nie były zagrożone. Nie były też fałszowane wybory do niemieckiego parlamentu, gdyż nie było potrzeby ich organizowania. W Polsce anno Domini 2014 jest inaczej.
Inne tematy w dziale Kultura
