Epidemia w Polsce jeszcze na dobre się nie rozkręciła, nie wiemy, ile będzie trwała oraz jak bardzo poważne będą jej konsekwencje dla gospodarki. Jednak możemy ostrożnie ocenić naszą sytuację obserwując reakcję innych.
Opozycja jak zwykle stara się wykorzystać trudną sytuacją związaną z epidemią do swoich celów. Nie chodzi tutaj o racjonalne myślenie, ale grę na emocjach. Bo nie ma sensu rozważać zasadności przekładania wyborów, dopóki nie poznamy skali zarażeń na terenie kraju. Rząd wprowadził restrykcje, a ich skuteczność poznamy do połowy kwietnia. Jeżeli liczba zarażeń będzie rosła, a nawet przybierze charakter gwałtownego wzrostu – to przełożenie wyborów będzie nieuniknione. To kwestia czasu, a emocje są tutaj najmniej racjonalnym doradcą. Podgrzewanie sytuacji na arenie sejmu i w przestrzeni medialnej nikomu nie służy. Ot, kolejne potwierdzenie, że w czasie, kiedy ludzie umierają, politycy nie umieją wypracować elementarnej jedności. To źle świadczy na przyszłość w razie bardziej drastycznych kryzysów.
Rząd może się obawiać, że przełożenie wyborów prezydenckich będzie wpływało na możliwość reelekcji prezydenta Andrzeja Dudy. Jeśli powstały kryzys będzie bardzo głęboki to także jego przyszłość będzie niepewna.
To, że gospodarkę czeka gwałtowne hamowanie jest pewne. Nie unikniemy tego, a nasze życie może się znacząco zmienić. Jednak postulaty niektórych osób, czy też środowisk zdradzają chęć zniesienia wielu ograniczeń. Padały w ostatnim czasie pomysły zniesienia kodeksu pracy. Zmniejszenia o połowę urlopów pracowniczych. Zawieszenie programu 500+. Wiele z tych pomysłów uderza w osoby mniej zasobne materialnie, a które są beneficjentami obecnej władzy.
Jeżeli pojawiają się tak radykalne recepty związane z uelastycznieniem prawa pracy i zniesieniem części pomocy socjalnej państwa, to może się stać tak, że sytuację epidemiczną pewna część elit chce wykorzystać do własnych celów. Ci, którym nie grozi spadek poziomu życia – liczą na pogorszenie sytuacji - która spowoduje zmianę władzy, by procesami politycznymi i gospodarczymi znów sterowały elity o poglądach neoliberalnych.
