Problemy rządu Prawa i Sprawiedliwości ze spadającymi notowaniami sondażowymi nie mogą być przykrywane stwierdzeniami, że sondaże nie mają znaczenia a wystarczą same korzystne dane gospodarcze. Tego typu myślenie jest błędne z kilku powodów, a pierwszym z nich jest powstawanie swego rodzaju zjawiska kuli śniegowej, gdy każdy kolejny sondaż prezentuje spadek notowań rządu. W pewnym stopniu sam PiS pokonał w 2015 r. PO właśnie dzięki sukcesywnie powtarzającym się sondażom, które pokazywały rosnącą przewagę partii Jarosława Kaczyńskiego. Gospodarka owszem była jednym z wielu elementów, który przyczynił się do osłabienia notowań Platformy, ale nie jednym – ludzie przestali obawiać się PiS i traktować go jako obciach.
Polacy mają tendencje do traktowania pomocy socjalnej państwa, jako czegoś co się należy – spadek po epoce PRL. Zaś sukcesy gospodarcze, a zwłaszcza własną pomyślność materialną postrzegają jako swoją zasługę, a nie wynik działań gospodarczych rządu, gdyż ich wiedza ekonomiczna nie jest wysoka. Dlatego w Polsce zwycięża marketing polityczny, który kładzie nacisk na chwytliwe i emocjonalne treści, nie mające związku z wiedzą adresata – wyborcy. To w dużym stopniu wyklucza racjonale rządzenie, ponieważ oczekiwania ludzi są często sprzeczne i bardzo zmienne – dosłownie nikogo nie można zadowolić – taki już paradoks demokracji.
Partie polityczne doskonale to wykorzystują, ale to nas oddala od jakości i sprawnego państwa, ponieważ w polityce większe znaczenie mają raczej cyniczni kłamcy – prawda jest dobrem deficytowym i możemy się oburzać – lubimy być okłamywani, szczególnie jeśli słyszymy to, co chcemy słyszeć. Innym aspektem jest wizerunek i walka na słowa. Jeżeli żyjesz w państwie, które miał dosyć długie okresy braku suwerenności, a jego elity podlegały częstej eksterminacji, to konsekwencją tych działań będzie niska kultura polityczna. W tego typu sytuacji nie liczy się wiedza, znajomość polityki i tego jak powinna funkcjonować gospodarka. Dlatego też słowa pani Premier trafią w próżnię na temat danych GUS. Czy znacząca część społeczeństwa zadaje sobie trud analizy tych danych, które wymagają cierpliwości w analizie tekstu dłuższego niż kilka akapitów?
Na stopniową utratę popularności PiS nakładają się konflikty w samym rządzie, który jest ciałem nadmiernie rozbudowanym, gdzie coraz bardziej stają się widoczne wojny podjazdowe między ministrami, którzy walczą pomiędzy sobą o kontrolę nad różnymi instytucjami, aby obsadzać je swoimi ludźmi; którzy walczą o dostęp do ucha prezesa, a rzecz toczy się również o wiele innych korzyści, które nas zwykłych ludzi nie dotyczą, ale stwarzają pewne konsekwencje dla naszego życia, kiedy interes partyjny jest ważniejszy od państwowego.
Dlatego też Platforma Obywatelska, która wprowadziła Polskę w dryf rozwojowy nie musi się już tłumaczyć z błędnej polityki ostatnich lat. I paradoksalnie ta partia znów może odzyskać władzę, ponieważ nauczyła się wykorzystywać przywiązanie Polaków do kwestii wizerunkowych, które nie maja już takiego znaczenia w sprawnym rządzeniu. A jeszcze jedną fundamentalną różnicą jest wyciszanie przez PO własnych konfliktów frakcyjnych, aby nie wzbudzać niepotrzebnych kontrowersji. Oczywiście nie zawsze się to udawało, ale PiS mniej wolno, gdyż partia ta na swoim sztandarze ma wypisane idealistyczne podejście do prawa oraz sprawiedliwości. Jeśli więc obecnie udało się wytworzyć wrażenie, że prawo a także sprawiedliwość służą tylko instrumentalnie, to przegrana pod względem politycznym może nadejść nieuchronnie, ponieważ takie podejście bierze się z nadmiernej pewności siebie a czasami również głupoty.
