Czy to niespodziewany zwrot w polityce zagranicznej Japonii?

W piątek, 8 sierpnia dwa japońskie niszczyciele marynarki wojennej zawinęły do portu w stolicy Nowej Zelandii – Wellington. Takie wydarzenie, choć było jedynie ceremonialne, miało miejsce pierwszy raz od 1936 roku (!). Oba okręty przybyły do Wellington wraz z ponad 500-osobową załogą prosto z innego oceańskiego miasta – Sydney. Tam bowiem, brały udział w ćwiczeniach wojskowych razem z innymi państwami Indo-Pacyfiku.

Mimo, iż to jedynie symbol, od pewnego czasu mówi się o zacieśnianiu relacji przez Japonię nie tylko ze Stanami Zjednoczonymi, ale właśnie z Australią czy Nową Zelandią. Dzieje się tak, głównie z powodu narastających napięć w regionie Pacyfiku, jak i bardziej na zachód od Japonii, między Tajlandią a Kambodżą, czy też Chinami a Indiami. Rzecz jasna, nie chodzi tu o przygotowanie Japonii do ofensywy, lecz o kwestie obronne. Jak stwierdził ambasador Japonii w Wellington: „Naszym głównym celem jest wolny i otwarty Indo-Pacyfik”.

Nie dalej jak 3 dni wcześniej, we wtorek, rząd Australii ogłosił, że przetarg na budowę australijskich okrętów wojennych wygrała japońska firma z rodziny Mitsubishi, co do tej pory się nie zdarzało. Z kolei jeszcze w lipcu Nowa Zelandia ogłosiła rozpoczęcie prac nad nową umową z Japonią w dziedzinie obronności w celu ułatwienia współpracy wojskowej obu państw.

6 oraz 9 sierpnia miały miejsce obchody 80. rocznic ataków na – odpowiednio – Hiroszimę i Nagasaki. Przy tej okazji premier Japonii Shigeru Ishiba stwierdził, że nie ma planów rewizji tzw. „trzech zasad niejądrowych”, tym bardziej, że pacyfizm Japonii jest ujęty nawet w ich konstytucji. Planują oni natomiast wzmocnić tzw. parasol nuklearny Stanów Zjednoczonych.

Wynika z tego, że ostatnie wydarzenia na świecie i nowopowstałe konflikty zbrojne wymusiły stanowczą reakcję również na Japonii. Jak widać polityka zagraniczna i militarna zmienia się we wszystkich krajach, niemniej jednak Kraj Kwitnącej Wiśni, ze względu na swoją historię, wszelkie ruchy i zamiary powinien kierować w stronę pokoju i szeroko pojętej współpracy. A przynajmniej tego wszyscy ooczekujemy.