Znów po nieco przydługiej przerwie, wracam do mojego cyklu muzycznego Musica Sacra Barocca, w którym to od kilku lat staram sie prezentować utwory nieznanych w Polsce szerszej publiczności kompozytorów, lub kompozytorów znanych, ale za to ich dzieła grane bardzo rzadko,warte jednak wysłuchania.
Dzisiaj prezentuję kompozytora włoskiego baroku, Antonia Caldarę, który nie tak dawno został odkryty i dzisiaj przeżywa swój wielki renesans zainteresowania.
Jak zwykle przedstawiam jego krótki życiorys za wikipedią.
Antonio Caldara (ur. 1670 lub 1671 w Wenecji, zm. 26 grudnia 1736 w Wiedniu)– włoski kompozytor barokowy.
Był synem skrzypka. Został chórzystą w Bazylice św. Marka. Tam też pobierał naukę gry na kilku instrumentach, prawdopodobnie pod okiem Giovanniego Legrenziego. W 1699 przeniósł się do Mantui, gdzie otrzymał posadę książęcego maestro di cappella. Pozostawał tam aż do 1707, kiedy to został kompozytorem na dworze Karola VI Habsburga w Barcelonie. W trakcie pobytu w Hiszpanii napisał kilka oper. Następnie przeniósł się do Rzymu, zostając maestro di cappella u księcia Ruspoli. Stworzył wtedy La costanza in amor vince l'inganno dla teatru w Maceracie. W 1716 otrzymał podobną posadę w Wiedniu, gdzie pozostał aż do śmierci w 1736.
Caldara jest najbardziej znany jako kompozytor oper i oratoriów. Libretto do niektórych z jego dzieł napisał Metastasio. Uznawany jest za prekursora szkoły starowiedeńskiej.
Życzę Państwu miłego słuchania utworu Vespro per la Messa dei SS Pietro e Paolo, mając nadzieję że nie będzie to czas stracony.