Konfederacja
Niezwykle ważny orzeczenie sądu, prosimy o udostępnianie❗
Umorzenie postępowania w sprawie o brak maseczki za czyn po 2 grudnia 2020 r., czyli w oparciu o aktualne przepisy uchwalone przez rządzących❗
Sąd w Mińsku Mazowieckim postanowił umorzyć postępowanie, bo przymus noszenia maseczki godzi w konstytucyjną wolność do poruszania się, którą można ograniczyć tylko poprzez wprowadzenie stanu nadzwyczajnego, którego przecież... nie wprowadzono.
Oto państwo z dykty: Sądy od miesięcy swoimi wyrokami miażdżą rządowe bezprawie w kwestii zamykania firm, anulując kary nałożone przez policję i sanepid na przedsiębiorców. Mandaty nałożone na obywateli za brak maseczki podczas wiosennego lockdownu są w miażdżącej większości odrzucane. A teraz mamy wyrok sądu, który dotyczy już ustawowego przymusu noszenia maseczek (wprowadzony pod koniec listopada) i ta podstawa prawna również została zakwestionowana jako niezgodna z konstytucją! Niebawem przekonamy się czy kolejne sądy również będą podejmować takie decyzje w oparciu o ustawowy przymus.
✅ Wyrok, choć jeszcze nieprawomocny, jest na tyle ważny, że zamieszczamy jego najważniejsze fragmenty:
Postanowienie Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 2 kwietnia 2021 r.; Sygn. akt II W 155/21
“Sąd uważa, że postawienie powyższego zarzutu oraz późniejsze skierowanie sprawy wraz z wnioskiem o ukaranie było nieuzasadnione.”
“Dla Sądu istotniejszy jest kolejny argument, który nie pozwala uznać czynu opisanego we wniosku o ukaranie, jako wykroczenia. A mianowicie pozostaje tym fakt, że przepis do jakiego odwołuje się skarżący pozostaje aktem prawnym rangi rozporządzenia. Albowiem źródłem obowiązku zasłaniania ust i nosa nadal nie jest ustawa a rozporządzenie wydane na jej podstawie. Stosownie zaś do przepisu art. 1 § 1 k.w. odpowiedzialności za wykroczenie podlega tylko ten, kto popełnia czyn społecznie szkodliwy, zabroniony przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.”
“W ocenie Sądu poszukiwanie znamion wykroczenia w przepisie rangi rozporządzenia pozostaje w opozycji do art. 42 ust. 1 Konstytucji stanowiącego, iż odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto dopuścił się czynu zabronionego pod groźbą kary, przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.”
“Tymczasem restrykcje wprowadzone wobec obywateli na obszarze całego kraju, przypominają ograniczenia jakie mogą wystąpić podczas stanu nadzwyczajnego - np. klęski żywiołowej, a taki stan nie został przecież wprowadzony. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej zabrania ograniczania, tak istotnych praw obywateli, za wyjątkiem opisanym w przepisach art. 228 Konstytucji. Tym samym wydane i ogłoszone rozporządzenia (...) nie mogą same w sobie ograniczać praw obywatelskich. Art. 52 Konstytucji stanowi m.in. o wolności poruszania się, która może być ograniczona tylko w drodze ustawy.”
“Stan nadzwyczajny może być wprowadzony tylko na podstawie ustawy, w drodze rozporządzenia, które podlega dodatkowemu podaniu do publicznej wiadomości. Żaden z tych warunków nie został spełniony, aby móc ograniczać prawa obywateli w drodze rozporządzenia (jak we wniosku o ukaranie). W świetle rozwiązań Konstytucji nie sposób przyjąć, że stan epidemii o jakim mowa np. w rozporządzeniu do jakiego odwołuje się oskarżyciel jest jednym ze stanów nadzwyczajnych o jakich stanowi art. 228 Konstytucji.”
“Powyższe fakty świadczą o braku podstaw do skutecznego obwinienia za czyn z art. 116 § 1a k.w., jak również dowodzą instrumentalnego traktowania przepisów prawa, również w zakresie wspomnianego powyżej ustanowienia obszaru całego kraju, jako objętego stanem epidemii.”
Więcej tutaj: https://www.facebook.com/adwMagdalenaWilk/posts/4066372856782599

Inne tematy w dziale Polityka