Pani profesor Staniszkis żałuje, że głosowała na PiS i teraz jest podwójnie krytyczna wobec tej partii. Tak dalece, że już wcześniej sformułowała zdanie o ośmielaniu lumpiarstwa. Na czym rzecz polega, bliżej wyjaśnił Jerzy Stuhr, opisując sukces mieszkańców wsi, w której zamieszkał trzydzieści lat temu. Jej mieszkańcy zgodnie odrzucili ofertę wójta, proponującego budowę kanalizacji. “Nie będzie Żyd orał na moim polu” – taka była myśl przewodnia owego zwycięstwa.
W tym się kryje istota wszelkiej ksenofobii. Nie poprawię swego losu, jeżeli by to również dało komuś innemu korzyść. Bo inny zawsze jest Żydem, jeżeli nie jest masonem lub cyklistą. Trudno się tu nie doszukać podobieństwa w odrzuceniu oferty zakupu francuskich wynalazków. Mamy przecież ruskie, czyli właściwie swoje. Zmodernizuje się je i będą jak nowe. Zresztą tak naprawdę ich nie potrzebujemy.
Podobna myśl leży zapewne u podstaw modernizacji sądownictwa, służby cywilnej i mediów publicznych. Najwłaściwsza bowiem demokracja była w Peerelu. Wystarczy ją tylko pozbawić niedoskonałości, wynikających z jakiegoś rodzaju tolerowania wtedy odmieńców przez przemilczanie objawów ich aktywności. Czyli po takiej naprawie demokracja ludowa będzie niczym ruski śmigłowiec pod nową farbą. Bez wad, bo się o nich nie będzie mówić.
Podobnie jest z emeryturą. Będzie niska, ale za to bez żydowsko masońskich pomysłów na jej podniesienie przez wydłużenie wieku emerytalnego. Kiedy zresztą “nasi” będą u władzy, to coś wykombinują dla poprawy bytu emerytów. Kartki żywnościowe na przykład. Wtedy nie tylko nie będziemy mieli wspólnej waluty, ale żadnej. Tak dobrze nie było nawet za Piasta.
Rzecz arcyzabawnie współgra z zapewnieniami o sukcesach, jakie sobie wzajemnie wczoraj składano na konferencji prasowej. Szczególnie tu wybrzmiał zachwyt nad zaliczeniem nas do rynków rozwiniętych, do których nas włączono już w 2009 roku.
Wielu poprzez swój nieopatrzny sposób głosowania doprowadziło do tego, że również teraz muszą stawać w opozycji do znowu jedynie słusznej władzy. Taki los tych, którzy się zbyt późno zorientowali, że Peerel jednak upadł w 1989 roku.
