Alkoholizm polityczny Leszka Millera

Sytuacja z proponowaną uchwałą parlamentu polskiego w sprawie śmierci licealisty, Grzegorza Przemyka, jest znana.

Oburzenie na zachowanie posłów (posłów?) z SLD jest powszechne i zasłużone. Ja chciałbym podejść do sprawy z nieco innej strony, Ja ich (SLD) w jakimś sensie rozumiem. No bo tak...

- Jeżeli ktoś, codziennie, przez 20 lat, chleje bimber, to czy staje się alkoholikiem? Staje się, bez dwóch zdań.

- Jeżeli ktoś, codziennie, przez 20 lat, nie tylko chleje bimber ale i sam go produkuje dla innych, to czy staje się  alkoholikiem? Nikt przy zdrowych zmysłach nie ma wątpliwości, że TAK

- Jeżeli ten ktoś, po 20 latach picia, oznajmia że przestaje pić, to czy przestaje być ALKOHOLIKIEM? Nie, pozostanie nim do końca życia. Trzeźwym (jak się niektórym wydaje) ale alkoholikiem!

To teraz popatrzmy per analogiam:

Jeżeli ktoś, przez 20 lat, produkuje i łapczywie łyka (wlewa w siebie) komunistyczną propagandę i po tych 20 latach oznajmia, że od dzisiaj jest demokratą, to czy można mu wierzyć?

Czy ten ktoś przestaje być komuchem i staje się demokratą, ot tak, z dnia na dzień?

Leszek Miller, dawny kacyk PZPR, po 20+ latach wytrwałej pracy na rzecz PZPR i KPZR w 1989 roku oznajmił, że stał się gorącym zwolennikiem demokracji i wrogiem systemów totalitarnych.

Czy takiemu  %$&*%#@  można wierzyć? Czy można się dziwić, że w sprawie uchwały dotyczącej śmierci Przemyka on i jego kolesie zachowali się jak się zachowali?

Ktoś ma jeszcze jakiekolwiek wątpliwości co do Millera?