Opozycji! Opozycji! Królestwo za Opozycję!

Na początek, dla przypomnienia kumatym blogerom z tytułami: tytuł notki jest parafrazą słów pochodzących ze sztuki "Król Ryszard III", której autorem jest William Shakespeare. A słowa te brzmiały (i brzmią nadal): "Konia! Konia! Królestwo za konia!"

W ostatniej notce napisałem, że chciałbym, aby z mediów zniknęli dziennikarze pełniący role funkcjonariuszy politycznych. Jako że zęby mnie bolą oglądając i słuchając ich wynurzeń. Następnego dnia ... zepsuł się mój telewizor.

Wczoraj zaś pomyślałem, że warto by odkurzyć mieszkanie ale ... odłożyłem do działanie na zaś. Niestety po godzinie zmieniłem zdanie i zabrałem się za porządki. Efekt? Zepsuł mi się odkurzacz ...

Wniosek jest jeden: jak się czegoś bardzo chce albo bardzo nie chce to wszystko jest możliwe.

Na tym koniec dobrych wieści.

Nie mając dostępu do TV muszę poszukiwać informacji w sieci. No i trafiłem. Ale zanim o tym słów kilka przytoczę pewną anegdotę. Zaznaczam, że nie wiem czy jest ona oparta na faktach (tj. czy zdarzenie realnie miało miejsce) czy zmyślona.

Rzecz toczyła się w pewnym warszawskim teatrze podczas przedstawienia ... "Króla Ryszarda III". Kiedy aktor wypowiedział przytoczoną już kwestię: "Konia! Konia! Królestwo za konia!" zapadła cisza. I w tej ciszy dał się słyszeć głos jednego z widzów: "a osioł może być?". Cisza się pogłębiła i padła odpowiedź ze sceny: "No dobra, niech będzie. Chodź pan tutaj..."

W jednej z wiodących gazet internetowych znalazłem taką oto zajawkę artykułu - tytuł:

Przypominam kumatym blogerom (z tytułami), że PO to jest ta partia, która zajumała w bezczelny sposób, w biały dzień, na oczach wszystkich "demokratów", forsę gromadzoną przez Polaków w OFE. Forsę gromadzoną na emerytury!!!

Czy widzą Państwo jaki mam problem?

Jako osoba łaknąca demokracji i szacunku dla wyborców (elektoratu) wołam z głębi krtani i trzewi: "Opozycji! Opozycji! Królestwo za Opozycję! ...."

A zgłasza się osioł ... nawet nie widz.