tachion tachion
509
BLOG

Nasz mały Wszechświat Światła czyli fizyka pozarelatywistyczna

tachion tachion Nauka Obserwuj temat Obserwuj notkę 6

Prawo zachowania ciekawości mówi, że nie jest możliwe zmieszczenie informacji ciekawej w informacji nudnej. Oznacza to, że ciekawe zjawisko nie może być w pełni opisane nudną teorią. Wszechświat, jako obiekt nieskończenie ciekawy, musi być opisany teorią conajmniej równie ciekawą. Albo przestanie istnieć. Z przyczyn kwantowych. Notka jest dowodem poprawności tego prawa.

Poprzednia notka była próbą opisu próżni kwantowej prozą. Problem w tym, że fizycy to przeważnie poeci. Tak, jak biolodzy czy historycy posługują się, a częściowo tworzą język opisujący rzeczywistość, tak fizycy skupiają się na samym języku. Wsiąkają w matematykę. Tworzą sztukę dla sztuki. Szaranagajama zamiast opisu pieca. Powstaje więc teoria strun, m-teoria i tak dalej.

Dlatego fizyka kwantowa, mimo że zagadnienie jest szalenie ciekawe, jest okropnie nudna. A wszechświat nudny nie jest, jest szalenie ciekawy. Logika podpowiada, że nie da się w ekstremalnie nudny sposób opisać czegoś ekstremalnie ciekawego. Fizyka kwantowa jest więc niepełna i pełna być nie może. Gdyby była pełna, nuda osiągnęłaby wartości bliskie nieskończoności, daleko powyżej progu tolerancji dowolnego fizyka. Fizyk, tworząc pełną teorię, zanudziłby się na śmierć. Pełna teoria nie może więc powstać. Niepełność teorii kwantowej wbudowana jest w jej język. Podstawą fizyki kwantowej jest zasada nieoznaczoności, która wprost wyklucza pełny opis świata przy pomocy fizyki kwantowej. Teoria, która z samego założenia nie jest w stanie opisać świata, nie jest warta wielkiej uwagi. 

Co z fizyką relatywistyczną? Poprzednia notka kończy się twierdzeniem, że prędkość światła jest miarą jakości próżniSzerzej-jest miarą "jakości" przestrzeni. Porządna przestrzeń jest prosta jak drut, a prędkość światła wynosi C. Przestrzeń byle jaka bywa wymięta, pognieciona, zagina się tu i ówdzie. W wymiętym wszechświecie prędkość światła nie zawsze jest tym, czym być powinna. O tym właśnie mówi Ogólna Teoria Względności. O ile fizyka kwantowa jest nudna, o tyle fizyka relatywistyczna jest nieporządna.

Czy oznacza to, że skazani jesteśmy na wybór między nudą a bałaganem?

Okazuje się, że nie.

Fizyka bywa logiczna i poukładana. Ta naprawdę wielka.

Jak duży jest wszechświat? Jak stary jest wszechświat?

Fizycy twierdzą, że wszechświat powstał w niewyjaśnionych okolicznościach (patrz-poprzednia notka) jakieś 13 miliardów lat temu. Średnica wszechświata wynosi 92 miliardy lat świetlnych.

Skąd biorą się te liczby? Z obliczeń. Obliczenia to nuda. A, jak udowodniłem, nudne narzędzie nie jest w stanie opisać ciekawego wszechświata. Przynajmniej nie w całości. Logiczne, prawda?

Widoczny z Ziemi Wszechświat ma średnicę około 92 miliardów lat świetlnych. Z pozoru nie ma to sensu, bo światło na dotarcie z najdalszego punktu wszechświata potrzebuje 46 miliardów lat, a wszechświat istnieje 13 miliardów lat. Ale...

Dalekie obiekty widzimy takimi, jakie były kiedyś. Dawno. Obiekty oddalone o 13 miliardów lat świetlnych widzimy takimi, jakie były 13 miliardów lat temu. A Wszechświat się rozszerza. Szybko. Obiekty oddalone dzisiaj o 46 miliardów lat świetlnych 13 miliardów lat temu były w odległości 13 miliardów lat świetlnych. Logiczne, prawda?

Matematyka jest nudna, ale pozwolę sobie na chwilę nudy. Jeżeli obiekt X oddalił się od nas o (46-13) 33 miliarda lat świetlnych w ciągu 13 miliardów lat, oznacza to, że oddala się od nas ze średnią prędkością wynoszącą 2,5c!

Jeszcze raz-najdalsza widoczna galaktyka oddala się od Ziemi z prędkością znacznie większą niż prędkość światła!

I fizycy o tym wiedzą. Wszyscy. Ukrywają przed nami ten fakt. Twierdzą, że to niemożliwe, nie pasuje do matematyki, albo że pasuje do matematyki, ale innej. Nie wierzą, że nudna matematyka nie jest w stanie opisać ciekawego świata. Wiara w matematykę jest ich religią.

Zamiast założyć, że wszechświat jest znacznie starszy, niż się wydaje, lub dalekie obiekty są znacznie bliższe, niż sądzą, albo że prędkość światła na długich dystansach jest inna, niż myślą, wymyślają ciekawostki. Ale ciekawostki nudne nie są. Mogą więc opisać dokładnie świat, który jest przecież dość ciekawy.

Ciekawostka 1: Fizyka relatywistyczna, czyli Ogólna Teoria Względności, nie jest Ogólna. Działa lokalnie. Dotyczy wyłącznie obiektów związanych grawitacyjnie. Obiekty dalekie związane nie są, mogą więc latać tak szybko, jak chcą. Teoria Wszechświata jest więc Teorią Kawałka. Zgodne to jest z moim twierdzeniem, że nudna teoria nie może opisać całości, więc jakiś sens ma. Ale...

Ciekawostka 2: Fizyka relatywistyczna działa wszędzie, jest Wszechświatowa. Ale Wszechświat się rozszerza. Pomiędzy nami a odległymi obiektami pojawia się dodatkowa przestrzeń. Nawet jeżeli wszyscy pozostajemy w bezruchu. Prędkość oddalania się odległych obiektów jest mniejsza, niż c, ale odległość nie jest tym, czym była jeszcze przed chwilą. Typowy relatywistyczny bałagan. Nie dość, że czasoprzestrzeń jest wymięta grawitacją, to jeszcze pojawia się gdzie popadnie.

Podsumowując, albo prędkość światła jest nagminnie przekraczana, albo Wszechświat rozszerza się z prędkością większą od światła. Robi się ciekawie, prawda? A że Wszechświat jest ciekawy, coś w tym pewnie jest...

Nasz mały Wszechświat Światła

Najbardziej ścisłą nauką jest logika. A ta mówi, że nie da się zmieścić bezmiaru ciekawostek, z jakich składa się świat, w teorii nudnej. Teoria przeciera się i pęka.

Co mówi logika?

Jesteśmy w stanie dostrzec tylko to, co jest w polu naszego widzenia. Pole widzenia określa krąg światła. Największy możliwy krąg światła to odległość, jaką światło mogłoby pokonać od początku wszechświata do teraz, albo rozmiar wszechświata. Mniejsza z dwóch wartości.

Chyba że Wszechświat się rozszerza. Może się rozszerzać. Widziałem obliczenia. Nudne, więc pewnie nieprawdziwe, ale...

Jeżeli Wszechświat się rozszerza, to może być znacznie większy, niż sądzimy. Może też być znacznie starszy.
Dlaczego?

Wskazówką niech będzie pytanie-kiedy doleci do nas światło z galaktyki znajdującej się w odległości 46 miliarda lat świetlnych, jeżeli dystans między nim a obserwatorem rośnie o minimum 2.5 roku świetlnego rocznie? A jeżeli uwzględnimy fakt, że prędkość rozszerzania się wszechświata wzrasta?
...
Prawo zachowania ciekawości uważam za udowodnione.
Odpowiedzi na zadane pytania przedstawię w następnym odcinku.

Dobranoc.

Kiedy po blisko dziesięciu minutach doszła do światła, przekonała się, że to świeci latarnia na słupie. A kiedy tak stała i patrzyła na nią, rozmyślając, skąd się wzięła latarnia w środku lasu i co robić dalej, usłyszała odgłos zbliżających się kroków. Wkrótce potem bardzo dziwna postać z parasolem wynurzyła się spomiędzy drzew i weszła w krąg światła rzucany przez latarnię...

tachion
O mnie tachion

Nieudowodniony. Bardzo szybki. Porusza się w czasie wstecz. Ma urojoną masę spoczynkową. Zwiększa prędkość tracąc energię.

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Technologie