Aneta T.
Aneta T.
Tatarka Tatarka
387
BLOG

O kobietach

Tatarka Tatarka Kultura Obserwuj notkę 19

 

REMINSCENCJE
 
 
Kobiety zasłuchane w mowę ognia,
Moje prababki z sochą w dłoniach,
Zgięte pod pręgierzem zła – były mną.
Matki rodzące ubóstwo pod kopą żyta,
Goniące uciekającą urodę – też były mną.
                                   Waszą miłość pamiętam.
Myślę o was sporadycznie.
 
Kobiety w falbanach i koafiurach,
Mizdrzące się przed bogactwem – były mną.
Damy na sofach rozpusty,
Księżniczki dające lokajom klucz,
Moje kuzynki w karocach nudy – też były mną.
                                   Waszą pychę pamiętam.
Myślę o was ponuro.
 
Kobiety z komór śmierci, z ogoloną dumą,
I te, w kanałach bandażujące cierpienie,
Moje córki miłości – były mną, były.
Właścicielki Wszechświata i pamięci Ziemi,
Nieposłuszne historii – też były mną, też były.
                                   Waszą moc pamiętam.
Myślę o was z dumą.
 
Kobiety, jędrne łanie, moje siostry smutku,
Małe dziewczynki, zapatrzone w swoje piegi,
Chmurne piękności z okładek Playboya – były mną.
I ta starość spod hali bazaru, z kramem datków,
I te oczy posiwiałe z bólu – też były mną.
                                   Wasz blask pamiętam.
Myślę o was strategicznie.
 
Kobieta, która urodzi się jutro lub na innej planecie,
Obejmie tron miłości i berło cierpienia – będzie mną.
                                    Jest mną. Była mną.
Moje spadkobierczynie łez i uniesień – uśmiech rozświetla stulecia.
 
 
 
 
Tatarka
O mnie Tatarka

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (19)

Inne tematy w dziale Kultura