Na początku była grawitacja*. I wszystko dla Boga było jasne. Bowiem grawitacja jest jak miłość, która rodzi miłość, poprzez wieczne wzjemne przyciąganie. Ale potem Bóg postanowił oddzielić od siebie światłość i ciemność, rozdzielił to co żywe, od tego co umarłe i stworzył ogólne pojęcie "tak i/lub nie", którego efektem było istnienie pojęcia elektryczności. Dopóki istniała tylko grawitacja, miłość była oczywista, gdy powstała elektryczność, miłość stała się pojęciem względnym.
Dlaczego Bóg tak zrobił? Dlaczego pozwolił człowiekowi wybierać, pomiędzy złem a dobrem. Wielu myślicieli to zgłębiało, ale być może odpowiedź jest taka: niezależnie od ludzkich wyborów tak i/lub nie - miłość - przyciąganie wzajemne - jest jednakie. Czyli nawet jeśli żyjesz w przekonaniu, że ważne są Twoje decyzje, uczucia czy wybory wartości - miłość grawitacyjna zawsze pozostaje ta sama. I nie da się jej zagłuszyć kakofonią słów "rozstrzygających", bo mimo pozornej słabości siły grawitacji względem sił elektrycznych (1 do 10 do 39 potęgi) - jest miłość grawitacyjna działaniem wieczym, które scala to co silniejsze - a jedynie rozdziela - gdy ktoś "elektrycznie" wątpi.
Na początku była grawitacja. I każdy rozumiał miłość nie używając słów. Gdy człowiek nauczył się słowami manipulować, każda wypowiedż "ważna", mogła w miłości namieszać. Albo ją zmienić, albo jej zaprzeczyć - nie ważna była grawitacyjna miłość - ale ostatnie, podjudzone elektrycznością zdanie/myślenie.
"Przecież to takie łatwe" - mówili inni - elektrycznym słowem wszystko - nawet zabić to nie sztuka. I nikt nie słucha Ziemi, Słońca, Jowisza, ... poza zapaleńcami badaczy gwiazd. Bo w dobie informcji i globalizacji świata stało się to, że aż do zapłakania ... jesteś tylko bitem. Grawitacja - czyli pierwotna miłość Boga staje się zapomniana. Nieistotna, słaba, a przecież wciąż przyciagająca ....
* według nauki "osobliwość grawitacyjna" - https://pl.wikipedia.org/wiki/Wielki_Wybuch#:~:text=13%2C799%20±%200%2C021%20mld%20lat,człowieka%20materia%2C%20energia%20i%20oddziaływania.
