Wydatki Polski na ochronę zdrowia to nieco ponad 700Eur rocznie per capita. To jakieś 250zł na jedną duszę miesięcznie. Każdego roku w naszym kraju około 150000 osób zapada na nowotwór. Jeśli założymy, że leczenie jednej osoby chorej na raka kosztuje (tylko) 100000zł to każdy podatnik (14mln pracujących) musiałby płacić jakieś 90zł miesięcznie aby pokryć koszty leczenia. Ergo.
1) nie wystarczy „przestać kraść” aby w służbie zdrowia było dobrze
2) wydatki państwa są za małe i nie ma skąd wziąć
3) każdy polityk, który twierdzi że wie jak szybko poprawić stan lecznictwa w Polsce jest kłamcą i oszustem
4) poziom wydatków państwa Szwajcarskiego (oprócz wydatków ponoszonych przez mieszkańców z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego oraz udziału własnego w kosztach leczenia) to 8000chf rocznie na głowę a i tak system ma zadyszkę i grozi zawaleniem (rosnące lawinowo koszty, duża długość życia)
Wniosek. Biednego państwa nie stać na utrzymywanie powszechnej służby zdrowia na wysokim poziomie. Powoływanie się na konstytucję gwarantującą darmową opiekę medyczną jest czystą demagogią lub bredzeniem idioty. Dowodzi raczej konieczności zmiany ustawy zasadniczej. Jest jeszcze inne wyjście. Wpiszmy do konstytucji, że każdy Polak ma prawo do bycia pięknym, młodym i bogatym, a potem domagajmy się tego protestując na ulicach miast. ;)
