Wyrwane z kontekstu: Cud w naszym zasięgu

A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”. (J 2,3)

 

Pierwszy cud Jezusa dokonuje się za wstawiennictwem Maryi. Trzy lata później, w ogniu krzyżowej męki, Chrystus, skierowanymi do Jana słowami „oto Matka twoja” (J 19,27), zostawia dramatyczny, lecz jakże doniosły testament: czyni Maryję Matką całego rodu ludzkiego.

Odtąd całe pokolenia oddają się pod Jej macierzyńską opiekę, w Niej ogniskują swe nadzieje. Kult maryjny nie jest tylko atrybutem ludowej religijności. Wszyscy jesteśmy bezradni, wszyscy potrzebujemy wsparcia. Wszyscy, jak pisze Poeta:

 wciąż stoimy pod ścianą,
 dzbany wypełnione wodą,
 dzbany spragnione,
 dzbany czekające,
 gliniani żebracy.*

Potrzeba macierzyńskiej opieki nie odchodzi wraz z dziecięctwem. Tkwi w nas wraz z tęsknotą, że ktoś wstawi się za nami o cud przemiany nas codziennych jak woda w doskonałych jak wino.

Ten cud jest w naszym zasięgu. Wystarczy tylko, że posłuchamy Maryi mówiącej: Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie (J 2, 5b.

 

Wyrzuceni z rajskiego ogrodu,

odległości i czasu więźniowie,

wciąż cierpiący od miłości głodu,

zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie.

 

W zaspach grzechów po kolana brniecie

zapatrzeni w swych marzeń miraże.

Nie zaznacie spokoju w tym świecie.

Zróbcie wszystko, cokolwiek wam każe.

 

Gdy okrutna historii wichura

bezlitośnie was smaga po głowie,

choć wam przyszłość się jawi ponura,

zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie.

 

Wasze jutro tylko w moim Synu!

On jest Światłem na bezdrożach zdarzeń.

On przemieni was jak wodę w wino.

Zróbcie wszystko, cokolwiek wam każe.

 

____________________________

 

*) Roman Brandstaetter „Hymn do Madonny Dobrej Przemiany”