Pomijając, że pan Duda mnie, swojego wyborcę, zdradził, zadał pytania bez sensu a nie zadał kilku potrzebnych.
I tak, konstytucja nie może gwarantować sujuszów międzynarodowych i militarnych, więc pytania o przynależności do nich są bezsensowne.
Konstytucja nie powinna gwarantować sobie samej wymogów referendalnych, skoro ma te parlamentarne.
Konstytucja nie może gwarantować przywilejów finansowych, jak 500+, ochrony politycznej sektorów gospodarczych, ani umów emerytalnych.
Pytanie o ochronę pracy jest bałamutne. Nie wiadomo, co oznacza. Prawo do pracy, czy gwarancję praw pracowniczych. W jednym i drugim przypadku tworzy konflikt między pracownikiem i pracodawcą i wplątuje państwo w zobowiązania bez szans na ich spełnienie.
Konstytucja nie powinna gwarantować podziału administracyjnego państwa.
Wśród pytań nie zadanych wyróżniłbym pytanie o wybór prezesa sądu najwyższego. Jako szef „trzeciej władzy” winien być wybierany w wyborach powszechnych tak samo jak prezydent RP. Można iść dalej i postulować o wybór prezesów sądów wojewódzkich i powiatowych w wyborach lokalnych, tak jak wojewodów, burmistrzów i wójtów.
Nie ma pytań dotyczących samego kształtu ustawy zasadniczej. Nie może być ona wieloartykułowym zbiorem praw z dopiskami i dowolną interpretacją. Ma być krótka, zrozumiała dla każdego i niepodważalna. Np. „Gwarantuje się prawo do ochrony życia każdego człowieka od chwili jego poczęcia do naturalnej śmierci.”
Mamy różne spojrzenia na prawo, szczególnie to fundamentalne. Nasze powinno być ustawione na fundamentach chrześcijańskich nie tylko w sensie korzeni, ale przede wszystkim w sensie idei Królestwa Chrystusowego. Jego nadrzędność w Polsce nad prawami innych państw, narodów lub unii winna być oczywista.
