Przedmiot kultu - Cezaremu dedykuję

W mojej wsi są trzy kursy autobusowe do pobliskiego miasteczka.Z powrotem cztery, ciekawostka taka - kierowca nocuje.Ostatni kurs  na wieś o 16.

Gimbusów nie liczę.

Między przyjazdem a powrotem kilka godzin.

Ale sąsiad ma syrenkę.Starą, ale jarą, silnik po remoncie.

No i jeżdzimy nią po zakupy, jak ktoś zachoruje albo trzeba podwieźć na pociąg zawsze można się dogadać.
Do niedawna jeździli z nami dwaj awanturni tacy, potrafili znienacka łapać za kierownicę, spuścić paliwo i sprzedać na lewo.Ale to się już na szczęście skończyło.

Młodzi ze wsi patrzą na nas z obrzydzeniem.Jest inny sąsiad, który ma sprowadzone z Reichu BMW.

Cholera go wie, po powodzi, czy zespawane z dwóch części...Ale lakier na nim błyszczy jak na psu jaja.

Ma halogeny, no w ogóle, cud miód, ultramaryna! A i GPS sobie z Allegro zafundował!!!

No więc młodziaki jeżdżą z nim...Co prawda na przemycanej od Ruskich benzynie, czasami nawet na tą nie mają.I nie wiem, czy wszystko w nim się sypie, czy to a tę benzynę chodzi?

Często widzimy, jak stoją na poboczu i naprawiają, a czasami to i pchają do zaprzyjaźnionego warszatu.

No więc my jednak tą Syrenką, czasami im bagaże podwieziemy...

Czy wolałabym jeździć kilkuletnim Mercedesem zadbanym, od kobiety,z pierwszej ręki?

No pewnie!!!

Ale jak dotąd nikt takiego do naszej wsi nie sprowadził.

I to tyle jeśli chodzi o przedmiot kultu.Po prostu  czasami musimy czymś dojechać, zawsze lepiej niż na piechotę.