Gdy byli mali Jadwiga Andegaweńska i Wilhelm Habsburg zostali sobie poślubieni, potem często spędzali razem czas i wszystkie źródła mówią, że się w sobie zakochali. Frakcja krakowska najsilniejsza w kraju w której dominowali możnowładcy krakowscy, kasztelan wojnicki i kasztelan krakowski chciała wydać ją za Jagiełłę. Kiedy Wilhelm przyjechał do Krakowa, panowie krakowscy uwięzili Jadwigę i przepędzili Wilhelma. Jan Długosz utrzymuje, że zrozpaczona młodziutka królowa, próbowała wówczas wyrąbać toporem bramę wawelską, by uciec z miłością swojego życia na Śląsk. Po długotrwałych naciskach psychicznych i szantażach pseudomoralnych na dziecku szlachetni panowie wydali 12 letnią dziewczynę za 3 razy starszego od niej Jagiełłę. Dzieciom w polskich szkołach pokazuje się wielką mapę Litwy i mówi, że dzięki temu to wszystko zostało ochrzczone. 90% ziem Wielkiego księstwa litewskiego zajmowały ziemie ruskie, które były ochrzczone w prawosławiu od setek lat, sam Jagiełło też był ochrzczony w obrządku wschodnim, a pogańska była tylko Litwa Właściwa i to nie cała. Większość głosów mówi że Jadwiga była nieszczęśliwa w tym małżeństwie, mniejszość zaklina się że małżeństwo było harmonijne. Można zrozumieć że polscy panowie mogli woleć Jagiełłę od jakiegoś niemieckiego księcia, ale po co przy okazji bawić się w stręczycielstwo dzieci. Do momentu śmierci Jadwigi (17 lipca 1399) Wilhelm nie związał się z żadną inną kobietą. Po ślubie Jadwiga zmarła bezdzietnie, a Jagiełło dopiero w 4 swoim związku doczekał się synów, gdy jako 70-letni staruch zapłodnił sobie 17-latkę i z tego wyrosła dynastia Jagiellońska. Dlaczego brzmi to niewłaściwie? Gdyż opadły z sił, mający przed sobą tylko kilka lat życia facet nie jest w stanie spełnić funkcji ojca. 
