Przedtawiam 10 powodów złości Putina z powodu GazPromu. Pragnę również podkreślić, że dochodzy Gazpromu stanowią 65% dochodów budżetu rosyjskiego.
1) Kapitalizacja Gazpromu w lipcu 2008 roku wynosiła 366 mld. dol. (trzecia pod względem wielkości kapitału spółka światowa, po PetroChina i ExxonMobil), a obecnie wynosi ok. 84 mld. dol., czyli ponad czterokrotnie mniej. Z trzeciego miejsca Gazprom wypadł poza pierwszą trzydziestkę.
2) Wartość akcji koncernu spadła od początku roku 2008 o ponad 76 proc.
3) Ceny ropy taftowej spadły ponad czterokrotnie (z 147 dol/bar do 34 dol/bar) co samo w sobie zmniejsza dochody Gazpromu. Spadek cen ropy pociągnie za sobą spadek cen gazu (sam Gazprom w swoim planie finansowym zakłada na 3 kwartał 2009 r. średnią cenę gazu dla odbiorców europejskich na wysokości 270 dol. za tyś. m3 )
4) Wstrzymanie dostaw gazu na Ukrainę, przez co Gazpom już stracił ok. 780 mln. dol. W ciągu 14 dni bowiem Ukraina (dziennie ok. 220 mln. m3 gazu z Rosji oraz 50 mln. m3 wydobycie krajowe) nie zakupiła od Rosji ok. 3,1 mld. m3 gazu (powiedzmy po cenie min. 250 dol.), tym samym nie dając zarobić wschodniemu monopoliście.
5) Wstrzymując dostawy gazu państwom członkowskim UE, które ciągnie się od 7 dni również wpłynie negatywnie na bilans finansowy Gazpromu. To jest ok. 1,6 mld. m3 gazu, który Rosja również nie sprzedała UE, czyli nie zarobiła ok. 640 mln. dol.
6) Popyt na gaz państw UE w 2007 r. spadł o 3% (w porównaniu z 2006 r.). Państwa WNP w 2007 r. kupili o 4,5 % gazu mniej niż rok wcześniej, a w pierwszej połowie 2008 r. zapotrzebowanie gazu w tych państwach zmniejszyło się o 1,8%. Tylko na Ukrainie zużycie gazu w 2005 – 2008 r. spadło o 25%.
7) Dług Gazpromu wynosi ponad 50 mld. dol.
8) Bardzo wysoki stopień wyczerpania największych rosyjskich złóż ropy naftowej. Złoże Romaszkinskoje w 85%, Tujmazinskoje w 90% (zasilające rurociąg Przyjaźń) i Samotłorskoje (jedno z największych na świecie) w 73%.
9) Zły stan rosyjskiego systemu gazowego, do którego przyjnają się nawet rosyjscy eksperci, którzy przy okazji wyjaśniania niby pozytywnych aspektów tego konflikta (czyli zapełnienia pustych zbiorników krajowych) sami podkreślają, że nie starczało go dla potrzeb wewnętrznych.
10) Gazprom ponosi dodatkowe koszty przez subsydiowanie skrośne, pokrywając koszty niektórych przedsiębiorsw krajowych przychodami pochodzącymi z eksportu, czyli dopłacając za gaz (niektórzy odbiorcy hurtowi w Rosji płacą 40 dol. za tyś. m3 gazu wówczas gdy cena wydobycia z niektórych złóż syberyjskich wynosi 60 dol. za tyś. m3).
