Trzeba chcieć. (Motto:"Bóg jest Miłością".)

Nie trzeba umieć robić uszczęśliwień.

Warunkiem jest chcieć je wziąć i dać je chcieć,

a można to umieć robić aż do zdziwień,

że od Boga tyle można dać i tyle mieć.

 

By uchwycić szczęście chociaż na chwilę,

odważni, śmiało wyciągają po nie rękę.

Inni chowają się za plecami szczęścia- w tyle,

by ukryć rumieńce pragnień i udrękę.

 

Gdy w zasięgu ręki szczęście się jawi,

zwycięzcy nie myślą o "za" i "przeciw",

inny - bólu odrzucenia się obawia

i, że szczęście między palcami przeleci...

 

Nawet udają, że nie o to im chodzi.

Uciekają w treści - nie w temacie zgoła,

nie wypowiedzą, co Bóg w nich zrodził,

co w duszy i ciele im tęskni i woła.

 

Ludzka obawa, kompleks poniżenia,

których głupie zwierzęta nie znają:

Kot bywa nachalny aż do znudzenia,

zaś dumni ludzie się nie naprzykrzają.

 

Tak dużo złudy od diabła pochodzi:

To są te chwile brudne od mamony.

Skwapliwy grzech-szatan szeptem radzi,

by stłukło się szczęście pospiesznie spełnione.

 

Bo jeśli szczęście pochodzi od Boga,

nie trzeba umieć robić uszczęśliwień.

Trzeba je przyjąć, nauczyć się je celebrować,

że było - dziękować, gdy ono przeminie.