Złoty Dom. ( własna poezja sakralna dostosowana do obrazu własnego autorstwa)
Domie Złoty - Zwycięska Maryjo Panno!
W sercu Twym mieszka Twój Syn Przemieniony-
- z Dziecięcia - nasz Bóg Nieodgadniony. -
Winniśmy Ci śpiewać :Hosanna !
Jak ten w tabernakulum - Kielichu Złoty,
Domie Złoty,gdzie mieszka Żywy Chleb -
- do Ciebie idą ludzkie tęsknoty,
kiedy jest klęska, nędza, lub - źle.
Jest ukryty w Hostii Przenajświętszej - w Chlebie,
Swiętą Broszą na Twej piersi się śnieży.
Nie Dziecię to już - lecz Bóg na Niebie -
- Matce, przy piersi - Hostią leży.
A Szatan pod stopą Maryi się wścieka,
bo z obrazu - Ona - Chlebem go straszy.
Zły niszczy klęską życie człowieka
i to, co od Boga jest - nasze.
Ten Zły - kabotyn po Krzyż sięga w Sejmie,
i plugawi świętości w Europie dusz
i głupio roi, że wiarę zdejmie,
dokopie się w skarbcu - nowych złóż.
Więc Ty nam zwyciężaj, Maryjo z Karmelu.
Szymon dostał szkaplerz na znak od Ciebie!
Nosi go w sercu chrześcijan wielu :
Prawda - to Hostia i Bóg na Niebie.
Boże Ciało Syna mieszka w Złotym Domu,
gdzie Matka Go w tym Żywym Chlebie tuli.
Więc Urban Czwarty dał dla potomnych -
- Swięto Bożego Ciała w Bulli.
Domie Złoty i Wieżo z Kości Słoniowej!
Twe Dziecię, to jest nasz wspólny Chleb Żywy:
- Bóg przypieczętował Swoim Słowem -
- Swiętość Chleba ze Swojej Niwy.
