POlszewicy przeliczyli się.

Sędziowie Trybunału Konstytucyjnego niejednokrotnie sygnalizowali swoimi werdyktami i wypowiedziami przynależność do jedynie słusznego obozu postępu i wiarę w jego niezagrożoną dominację. Nawet wtedy, gdy obozowi postępu wymyka się coś wskutek przeoczonej fluktuacji nastrojów, jak np. jesienią 2005, to baza, czyli media, pieniądze i powiązania pozostają nietknięte. Znaczny wzrost siły i znaczenia  POlszewików po zbrodni smoleńskiej przyczynił się do widocznego gołym okiem umocnienia się jedynie słusznych postaw w różnych środowiskach, także w prawniczych.

Było zatem wysoce prawdopodobne, że po uszczelnieniu mediów i eliminacji z nich elementów nieprzyjaznych, gładko przejdzie uszczelnienie całej przestrzeni publicznej by i z niej wyeliminować elementy nieprzyjazne. Temu celowi miało służyć obcięcie finansów jedynej partii opozycyjnej, zakaz płatnych reklam wyborczych w mediach, by z taką skwapliwością podjęte już nimal w dniu zbrodni smoleńskiej uszczlnianie mediów miało sens oraz zakaz płatnych reklam wyborczych na bilbordach. O dwudniowych wyborach by ułatwić ich fałszowanie nie wspomnę.*

Dzięki temu genialnemu pomysłowi POlszewików, jedynej partii opozycyjnej pozostałyby spotkania z wyborcami w lesie, gdyż z udostępnieniem lokali pozostającychi w gestii państwa mnożone byłyby trudności  jeszcze większe niż do tej pory. W dodatku byłyby to spotkania tylko z tymi  których udałoby się skrzyknąć bez łamania zakazu plakatowania (bo wadza podciągnęłaby je pod bilboardy), bez wsparcia mediów (zakaz reklam wyborczych), bez megafonów (bo ochrona środowiska) i bez naruszania prywatności obywateli (co eliminuje praktycznie komunikację elektroniczną).

Obserwując zachowanie sędziów w różnych sprawach i wsłuchując się w odgłosy środowisk prawniczych POlszewicy mięli podstawy by uznać za wysoce prawdopodobne przyjęcie przez TK proponowanych rozwiązań, o których z góry wiedziano, że zostaną zaskarżone jako niekonstytucyjne.  I tu przeliczyli się. Sędziowie wprawdzie sympatie mają takie jakie mają, ale wiarę w to, że Lenin wiecznie żywy jednak ograniczoną. Świadomość, że na nich przeszłoby odium tych POlszewickich rozwiązań skutecznie powstrzymała. No cóż, spalić się aż tak efektownie i na widoku we własnym zawodzie to jednak wygórowana cena.

Mnie ten przebłysk realizmu cieszy.

* warto zwrócić uwgę, że w tych wiekopomnych osiągnięciach legislacyjnych zaznaczyli swoją obecność ci co nielegalnie określają się minem PJN (bo dużo wcześniej zarejestrowało tę właśnie nazwę  stowarzyszenie wyborców Jarosława Kaczyńskiego). Niszczenie jedynej partii opozycyjnej to jak dotąd jedyny obszar aktywności, w którym odnieśli sukcesy, jeśli nie jedyny obszar aktywności w ogóle.