O polskiej polityce obronnej oraz planach rozwoju armii portal Stefczyk.info rozmawia z Witoldem Waszczykowskim, posłem PiS, byłym wiceszefem BBN.
Stefczyk.info: Polska bierze się za reformę armii. Tak przynajmniej wynika z wypowiedzi przedstawicieli władz. Rzucamy się na modernizację wszystkiego, od marynarki wojennej po lotnictwo. Dodatkowo, budujemy polską tarczę antyrakietową. Czy to nie za dużo?
Witold Waszczykowski: Rzeczywiście widać spory chaos w wystąpieniach członków rządu, Prezydenta RP oraz jego współpracowników. Dobrze jednak, że w ogóle zaczynamy rozmawiać o polskim bezpieczeństwie. W historii Polski i naszego regionu jest wiele dowodów, że bezpieczeństwo nie jest dane raz na zawsze. Musimy o tym wiedzieć i pamiętać. Dbałość o bezpieczeństwo powinno być stałym elementem polskiej debaty publicznej.
Jest?
Niestety obecny rząd przez lata tworzył fałszywe wrażenie, że sprawa naszego bezpieczeństwa jest załatwiona. Dobitnie mówił o tym Bronisław Komorowski, który w swoim inauguracyjnym wystąpieniu już jako Prezydent RP zaznaczał, że Polska jest bezpieczna, że nikt na nas nie czyha i nie będzie czyhać. Wszelkie próby dyskusji o polskim bezpieczeństwie były zbijane atakami. Mówiono, że to fobie antyeuropejskie, antyrosyjskie czy antyniemieckie. Unikano rzetelnych rozmów. Obecnie widać, że politycy obozu rządzącego doszli do wniosku, że potrzebna jest rozmowa o bezpieczeństwie Polski. Wkoło nas widać coraz więcej negatywnych trendów. W Unii Europejskiej jest kryzys, NATO ma problem ze swoją tożsamością, Stany Zjednoczone odwróciły się od naszego regionu, a na Wschodzie narastają tendencje antydemokratyczne. Mamy przykłady antydemokratycznych zachowań. My jesteśmy krajem frontowym w UE i NATO. Potrzebujemy więc poważnej dyskusji na temat naszego bezpieczeństwa.
Obecna jest poważna?
Poważna debata wymaga trzech elementów. Po pierwsze, musimy jasno określić polityczne wyzwania i zagrożenie. Musimy odejść od politycznej poprawności, od udawania, że posmoleńska empatia rosyjska sprzyja pojednaniu. Musimy zdefiniować, jak wygląda sytuacja wokół Polski. Potrzebna jest jasna definicja, do czego dążymy, jakie mamy oczekiwania wobec międzynarodowych organizacji, w jakich funkcjonujemy. Musimy odejść od eufemizmów, że wystarczy sama obecność. To nie załatwia sprawy. Musimy poważnie definiować nasze cele i oczekiwania. Dopiero wtedy możemy przejść do trzeciego etapu, do etapu rozważania o narzędziach, jakie należy rozwijać. Pytanie o instrumenty, jakie są nam potrzebne, możemy zadać dopiero, jak określimy cele, zagrożenia i zadania. W tym trójkącie zadań i zagadnień należy prowadzić dyskusję dotyczącą działań politycznych. Do takiej rozmowy trzeba również włączyć sojuszników. Przecież jesteśmy częścią sojuszu wojskowego. Nie możemy sobie rzucać na wiatr pomysłów wojskowych. One muszą być konsultowane. Wątpię, by to się działo obecnie.
Sprawa tarczy sugeruje, że nie
Takie można odnieść wrażenie. Nie ma jednak żadnej szansy, by Polska była w stanie zbudować samodzielnie tarczę antyrakietową. To jest mrzonka.
Mówił Pan o trójkącie dot. bezpieczeństwa Polski. U nas ten trójkąt ma jeden bok. Słyszymy jedynie o narzędziach, jakie Polska chce rozwijać. To mało poważnie wygląda
Te plany wydają się mało poważne i nie przemyślane. Zastanawia szczególnie prezydencki plan dotyczący tarczy antyrakietowej. Czy to była chęć przypomnienia o sobie? Czy próba zatuszowania kiepskiej prezydentury? Czy może pewna krytyka rządzących? A może chęć zasygnalizowania, że należy rozwijać obronę powietrzną? Nie mam pewności. Wydaje się jednak oczywiste, że to Rosja może zagrozić Polsce, że tarcza antyrakietowa miałaby nas chronić przed rosyjskim atakiem. Być może chodziło więc o krytykę resetu z Moskwą?
Cieszy mnie, że debata się rozpoczyna, ale ona musi być poważniejsza. Potrzebne są opracowania dotyczące celów i zagrożeń, jakie stoją przed Polską. Kwestia narzędzi to sprawa drugorzędna.
Rozmawiał saż
